Ozamanlar daha 16-17 yaşlarındaydım clash of clans oynardık arkadaşlarla bi kız geldi klana hurra kıza herkes yavsadı sonra bende yavsadım tavladım iyi hoş 24 saat konusuyoruz oyun oynuyoruz görüntülü sohbetler felan öyle aşığım ki gözüm kimseyi görmüyor uyumuyorum 10 güne yakın kapatmadan telefonu konusuyoruz internet cekmezse yinede ceksın dıye beklıyoruz konusma kesılmesın yeterki 2 sene bu boyle sürdü arkadaşlarda oyun yaptılar ettiler bizi ayırdılar ben onun sendromundan çıkamadım napcamı şaşırdım heryer bianda onun ismiyle doldu ceylan ceylan felan diye ilk acımı orda yaşadım işte ben sevince yok oluyorum gözüm başkasını görmuyor
