well , i still tak tahu nak buat intro for every stories that i've been write , lol . i just wanna share something la en , since kids lagi my biggest dream nak masuk dunia entertaiment . nak jadi pelakonlah , nak jadi penyanyi , hahah tapi itulah , pakej tak cukup .
but then , makin lama perasaan itu still ada , but how to said ea , rasa macam jadi pelakon tu getting worse je (dosa sebab touch-touch) so ubahlah cita-cita nak jadi pembaca berita , nak nak pula cikgu Bahasa Melayu dengan Ustaz Bahasa Arab menyokong padu , tapi still nak jadi penyanyi in the same time , HAHAHA . tapi itulah , kita mampu merancang . my mom sokong kuat , since darjah empat i nak masuk "idola kecil" , but my dad wont let me go . frust jugalah .
i never give up , setiap tahun i merayu untuk nak join sampailah i form 3 , nak join "ceria popstar" haha . and we had a serious talk , tapi itulah bila my dad terbuka hati , ada pula yang menghasut tak bagi my dad izinkan . aduh .
tapi after all this happen , i muhasabah balik kenapa .
so i dah slow down bila masuk form 4 , i rasa tak tenang , dan i perlahan-lahan change it all . daripada yang suka berfesyen (even worse) kepada orang yang malas fesyen (but still kena kemas cause in islam told us to do) perlahan-lahan labuhkan tudung even luar dari sch , so everywhere i go , i just wore tudung bulat sch tu je . uno what ? itsooo supaaa ez . plus bila nak solat , takyah rebut kat masjid dgn makcik-makcik tu . haha .
and i slowly try to be a niqabies (act teringin lama dah since darjah 6) alhamdulillah amatlah disokong oleh my dad finally , i could see how happy he was .
but then , ada asbab utama that i have to stop after a year i belajar pakai . nobody knows . orang ingat , i tergolong dengan kelompok manusia yang tak bertamadun . hm but im okay .
okay , gtg . nanti i sambung lagi .
