Love letters

Hoofdstuk 3

3 maanden later
Seth zat achter zijn laptop, en kijkt naar de mail die Morven hem net had gestuurd. Ze hadden afgesproken bij deze in de bijlage een foto van zichzelf te sturen. Seth duwde een zwarte, verloren lok achter zijn oor en keek toen naar de foto. Het was een vrouw van achttien jaar, wat hij wist aangezien ze elkaar hun leeftijd hadden gemaild. Haar lange bruinrode haren lagen als een waterval over haar schouders. Haar truitje zorgde ervoor dat één van haar schouders bloot was. Het was een dunne trui, niet erg verwarmend-rond deze tijd van het jaar. Een paar verdwaalde bruinrode lokken lagen voor haar grijze ogen. Die hongerig naar hem keken. Even dacht Seth dat deze foto speciaal voor hem gemaakt was. Hij kende Morven nu al drie maanden, en was bijna zeker dat ze nooit zoveel moeite zou doen voor een foto. Nee, het was een spontaan kiekje.
Onder de foto stond dat het nu zijn beurt was een foto te sturen. Seth krabde even aan zijn kin, en keek toen in de spiegel.
Hij zag een magere, slunzige jongeman, van 19 jaar oud. Zijn armspieren waren niet enorm en hij had geen reuze sixpack. Als hij zijn buik enorm opspande kon je -als je geluk had- twee blokjes zien. Hij was groot, maar niet breedgeschouderd, zijn zwarte haren dat zo in model zat, kwam tot net aan zijn oren. Hij nam zijn gsm uit zijn achterzak, zette de flits op en trok een foto van zichzelf.
Daarna zette hij zich terug achter zijn laptop en opende zijn mail.
Liefste Morven,
Dit ben ik:
Net toen hij de foto in de bijlage wou zette, bedacht hij zich. Ze kon zijn gezicht onmogelijk zien, door de flits en zijn lichaam trok op niets.
Toen hij het echt niet meer wist, kreeg hij een ingeving. Hij zocht door zijn galerij, en vond opeens een foto van Jake -zijn beste vriend- in zijn naakt bovenlijf. Hoe hij aan die foto kwam was een raadsel. Een zongebruinde sixpack, blonde iets langere haren tot net in zijn nek, blauwe ogen gericht op een basketbal die hij in zijn hand had. Jake was al een basketspeler sinds hij net kon lopen. Zijn biceps waren goed opgespannen, en hij had een glimlach van oor tot oor.
Zonder erover na te denken, sloeg hij de foto op, en opende zijn mail opnieuw.
Het volgende wat hij deed was de foto als bijlage opslaan, en de mail versturen. Hij zuchtte opgelucht.