Pencere kenarında vızıldayan sinekleri pencereden dışarı kovmaya çalışırken bir anda son zamanlarda ne kadar mutsuz olduğumu fark ettim.Yatağıma geri yattığımda mutsuz olduğumu hatta daha 5 saniye kadar önce bunu düşündüğümü unuttum.Temmuzun ortasında Ankara'da pencere kenarındaki yatağımda yatmış 5 dakika kitap okuyup 5 dakika telefondan instagrama girip hikayelere bakıyordum. Tam o sırada bir mesaj geldi. Bir buçuk aydır hiçbir arkadaşımla doğru dürüst bir iletişimim olmamıştı, doğrusu heycanlandım. Mesaj sahibinin adını okuyunca gözlerimi kapattım, telefonu kapattım kafamı yastığa yasladım ve "Hadi ama ciddi misin ? " dedim. "Bir buçuk yıl oldu tam bir buçuk yıl " "Hayır Akın cevap bile verme, kendine verdiğin sözü unutma" gibisi sözlerle kafamı ondan uzaklaştırmaya çalışıyordum ama bir türlü o mutluluğu yok edemiyordum.
YOU ARE READING
KÖLE
Short StoryMantıksız bir sevgi, düşüncesiz bir beklenti, bilinçsiz bir bilgi ya da bir "AŞK" anısı.
