The Prostitute's Desire(Completed)

Chapter Eight

“Ano girl ready na ba ang lahat ng gamit mo?” Pagtatanong sa kaniya ni Rissa, binuksan pa nito ang backpack niya na para bang pagmamay-ari nito.

Nagkayayaan kasi ang ilang empleyado na  huminga muna sa trabaho at mag out of town. Ilang araw na rin kasi silang puyat dahil sa sobra nilang over time sa trabaho, hindi kasi sila pinapauwi ng boss nila hanggang sa may nakita itong mali sa mga gawa nila at ngayong tapos na hectic schedule nila sa trabaho ay  tiyak na may oras sila para magliwaliw. 

“Lovely bakit ganito ang mga damit mo? Puro pangmanang!”

“Ha? Ano bang manang outfit ang sinasabi mo? Lahat ng swimsuit ko dinala ko.”

“Weh? Bakit wala naman akong nakikitang swimsuit dito? Puro jacket, pantalon at bestida mo lang ang nandito?” Itinaas pa nito ang sinasabi niyang kasuotan sa ere.

Napanganga na lang si Lovely habang tinitigan niya ang mga ito. Paano nagkaroon ng ganoong damit gayung hindi naman siya mahilig magsuot ng ganoong damit at saka mukhang mamahalin? Not unless...

Pareho pa silang napatingin sa isa't isa na tila bang pareho sila ng iniisip.

“May multo sa bahay ni sir Jaydee!” Pareho pa silang napatakip ng kanilang bibig at pinipigilang tumawa sa kanilang sinabi.

“Imposibleng magkaroon ng multo sa napakalaking mansyon na tinitirahan pa ng masungit nating boss baka kapag nakita iyon ng multo siya na mismo ang aalis at maghahanap ng ibang bahay na mumultuhin niya.”

Hindi na napigilan ni Lovely ang mapahagalpak ng tawa dahil sa sinabi ng kaibigan sa kaniya. Mukha talagang ang laki ng galit nito sa boss nila. Kung kumakain lang siguro ang boss nila ay malamang sa malamang ay nabulunan na iyon dahil kanina pa siya pinag-uusapan ng magkaibigan.

“Are you done, guys?”

Pareho silang napatingin sa bagong dating, si Kurt lang pala mukhang sineryoso niya talaga yung sinabi niyang makakasama siya ngayong araw. He's wearing a Hawaiian fitted t-shirt and short kaya bakas na bakas sa damit nito ang kaniyang abs na palaging pinapaginipan ng ilang kababaihan sa kanilang opisina.

Kaagad itong lumapit sa kanila at siya na mismo ang nag volunteer na dalhin ang kanilang mga gamit sa van.

Pagkaraan ng ilang oras nilang biyahe ay sa wakas narating nila ang unang destinasyon na pupuntahan nila. 

“Marhay na aga sa indo gabos. Dagos po kamo sa Deer Farm,” nakangiting pambungad sa kanila ng isang matandang lalaki

[Translation: "Magandang umaga sa inyong lahat. Tuloy po kayo sa Deer Farm."]

Kahit na hindi nila iyon maintindihan ay batid nila ang mainit na pagsalubong sa kanila ng mga tagaroon.

“May entrance fee ba rito?” Pagtatanong sa kaniya ni Kurt

“Mayo man po digding entrance fee, kagsadiri po kaya kaini kang gobyerno kaya gabos na nagdidigdi sa lugar ay talagang welcome digdi.”

[Translation: "Wala po ritong entrance fee, pag-aari po kasi ito ng gobyerno kaya lahat ng pumupunta rito ay welcome dito.”

Napabusangot na lang si Kurt, halos wala kasi siyang maintindihan sa sinabi ni manong baka mamaya niyan minumura na pala siya ay hindi niya nalalaman.

“May saro lang po akong pagirumdom sa indo, puwede nindong ranihon ang usa, puwede nindo sindang pakakanon pero bawal nindong kaputan.”

[Translation: “May isa lang po akong paalala sa inyo, puwede ninyong lapitan ang usa, puwede ninyo silang pakainin pero bawal ninyong hawakan.”