My oneshots

Let's Take A Picture

CHERRY!
         Kunot noong lumingon ako kay Zero kanina pa ako nito kinukulit and his presence makes me irritate. Kung di niyo natatanong he's my ex boyfriend.

CAN WE TAKE A PICTURE TOGETHER?
         saad nito habang nakangiting lumapit saakin na lalong nagpapabilis ng tibok ng puso ko to be honest i still love him.

FOR WHAT?
          Imbes na sagutin ako nito tanging flash lang ng camera ang bumungad saakin at nakangiting naglakad siya palayo.

NAKAKAINIS KANA!
        Malakas na sigaw ko kay Zero na ngayon ay natatawang tumatakbo palabas ng classroom matapos akong kuhaan ng litrato habang natutulog sa klase.

Lumipas ang mga araw, linggo hanggang sa naging buwan na ay lagi ako nitong iniinis sa pamamagitan ng pagkuha saakin ng litrato.

Isang linggo na magmula ng hindi na pumapasok si Zero nakakapanibago dahil wala ng nangungulit sa akin.

Dahil sa curiosity ay pumunta ako sa bahay nito.
nakasalubong ko ang mama niya na palabas ng gate nila habang namumugto ang mata

TITA OKAY LANG PO KAYO?
  Saad ko, di ko inasahan ang pagyakap nito saakin at ang malakas nitong iyak na nagdulot ng kaba saakin.

------

I'M SORRY.
         I said then tears flow from my eyes, i stare on his handsome face he was peacefully sleeping on a coffin here on the church.

Zero was suffering Brain Cancer sabi ng mama niya yung sakit niya daw yung dahilan kung bakit ito nakipaghiwalay saakin, dahil raw baka iwan ko siya.

Nabasa ko rin ang notes na isinulat niya na kaya niya ako kinukuhaan ng litrato para pag hindi na niya kayang pumasok dahil sa sakit niya ay matitignan niya yun.

LET'S TAKE A PICTURE?
    Saad ko at dahan dahan inangat ang kamay ko na may hawak na camera.