O gün Taehyung Jungkookla bir daha konuşamamıştı çıkış zili çaldığında ise toplanarak okuldan çıkmıştı eve geldiğinde uzun süre ablası Seulbi onunla uğraşmıştı Taehyungu oldukça üzüyordu şu an ise yatağında küçülebildiği kadar küçülmüş düşünüyordu ölmek istemiyordu iyileşmek istiyordu ve buna inanıyordu sabah kalktığında kendini yorgun hissediyordu yavaş bir şekilde hazırlanmış ilaçlarını alıp evden çıkmıştı ilk iki saati blok olduğu için Jungkooku hala görememişti bu yüzden zil çalar çalmaz sınıfından çıkmış onun sınıfının olduğu kata inmeye başlamıştı o sırada duyduğu şeylerle olduğu yerde kalmıştı
"Bugün Bay Choiye söyleyelim ve yangın merdiveninin oraya götürelim Jungkookun sigara içtiğini kendi gözleriyle görmüş olur" yanındaki arkadaşının da onaylamasıyla Taehyung koridorda koşmaya başlamış Jungkooku gördüğünde hemen bileğini tutmuştu "H-Hyung" nefes nefese kalmıştı koşmak ona iyi gelmiyordu Jungkook duyduğu ses ve gördüğü yüzle derin nefes almış ve hemen bileğini çekmişti "Yine ne soracaksın"demekten kendini alıkoyamamıştı Taehyung ise nefeslerini düzene sokunca konuşmaya devam etmişti "Bir şey sormuycam..Hyung bugün sigara içme iki çocuk konuşurken duydum Bay Choinin seni sigara içerken görmesini sağlayacaklar" Taehyung hoşlandığı çocuğun her öğle arası yangın merdivenine gidip sigara içtiğini biliyordu ve bundan pek hoşlandığı söylenemezdi Jungkooka zarar veren hiçbir şeyi sevmiyordu Jungkook ellerini ceplerine koymuş Taehyunga bakıyordu "Çocukların yüzünü hatırlıyor musun?" diye sormuştu küçük olan hemen kafasını sallamıştı "Evet evet hatırlıyorum birisi oldukça iriydi ve turuncu saçları vardı diğeride uzun ve zayıftı" Jungkook bu çocukları tanıyordu "Hyung inan bana lütfen ben sana yalan söylemem" Jungkook sadece omuz silkmişti "Her neyse başka birinden yardım almak istemiyorum borçlu olmaktan nefret ederim..sağol" hızlıca yanından geçmiş ve yangın merdivenine gitmişti cebindeki sigarayı çıkarmış ve atmıştı orda öylece oturuyordu Taehyung doğru söylemişti gerçekten Bay Choi oraya gelmiş üstünü aramış bir şey bulamayınca bir şeyler gevelemiş ve gitmişti ardından Taehyungun dediği oğlanları görmüş gülüp omuzlarına çarpıp ordan ayrılmıştı
Taehyung ise sınıftaydı Jungkookun neden bu kadar soğuk olduğunu düşünüyordu sıkıldıklarında Jimin ile beraber aşağı inmişlerdi ağacın altına oturmuş olan hoşlandığı çocuğu izliyordu şimdi "Geliyorum ben" arkadaşına demiş ve Jungkookun yanına ilerleyip oturmuştu "Merhaba" yine cevap alamamıştı "Hyung benimle Ironman izlemeye gelir misin?" Taehyung Jungkook hakkında bildiği çoğu şey gibi Ironman izlemeyi de sevdiğini biliyordu ve son bölümü yeni çıkmıştı bu yüzden şansını denemek istemişti büyük olan gözlerini kapamış bir kaç saniye öyle durmuştu bunu sabır dilediği zaman yapardı yine de merakına yenik düşmüş ve sormuştu "Ironman sever misin?" sonradan saçmaladığını fark ederek kaşlarını çatmıştı "Seni beni sevmeyen biri falan mı gönderdi neden peşimi bırakmıyorsun Taehyung?" Taehyung duyduğu şeylerle dudaklarını ısırmıştı "Bu kadar mı rahatsız ediciyim? derin nefes almış kafasını eğmişti "Özür dilerim bundan sonra daha az konuşucam" Jungkook biraz durmuştu "Hiç zorbalığa uğradın mı Taehyung?" kafasını kaldırmış ve küçüğün gözlerine bakmıştı Taehyung kalbinin hızlandığını hissetmişti bile ardından kendine gelmiş cevaplamıştı "Evet geçen sene bu okuldaki ilk senemdi ve çok küçüktüm hep dalga geçip saçma sapan davranırlardı" Taehyungta onun gözlerine bakıyordu "Neden böyle bir şey sordun hyung?" Jungkook rahatlıkla arkasına yaslanmıştı "Çok zayıf birisin çünkü bu okula hiç uygun değilsin hele benim için hiç ama hiç uygun değilsin anlıyorsun değil mi ne demek istediğimi?" Taehyung gerilmişti neden böyle önyargılı yaklaşıyordu ki "Ben anlıyorum ama beni tanımıyorsun ki..hem zayıf değilim ben bunu nerden çıkardın?" Jungkook karşısındaki çocuğun üstünü süzmüş tekrar gözlerini birleştirmişti "Beni asıl tanımayan kişi sensin ömrümde bu kadar nazik biri olmadım seni güzelce uyarıyorken üstelememen senin yararına ayrıca zayıf biri olduğuna o kadar eminim ki anne kuzusu gibisin hayatında hiç bir kuralı çiğnemedin değil mi.."
Taehyung şuan hem Jungkookun bu kadar uzun konuşmasına şaşırıyor hemde kendisini zayıf olmadığına inandırmaya çalışıyordu gözlerine bakarken heyecanlandığı için bakışlarını kaçırmıştı "En sevdiğin renk kırmızı doğum günün 1 Eylül okuldan nefret ediyorsun her gün öğle arasında sigara içiyorsun bir yıl okulu bıraktın soğuk birisin yeni insanlarla tanışmazsın bir şeye mutlu olduğunda istemsizce kafanı yana eğiyorsun annen ve babanla yaşıyorsun ama ayrı eve çıkmak istiyorsun mutsuz olduğunda ilk gittiğin yer elinde içkinle deniz kenarı...Ayrıca Ironman seviyorsun" Jungkook şaşkınlık içinde Taehyungu dinlemiş ardından kaşlarını kaldırmış seslice gülmüştü "Ajan falan mısın ölecek miyim kim tuttu seni eskiden dövdüğüm adamlardan biri mi?..sen kimsin Taehyung?"
"Hayır ajan falan değilim" omuz silkmiştim "Hiç kimse..sıradan biri işte" Senden hoşlanan insanlardan biri diye düşünmüştü "Bak işte beni tanımıyorsun" gülümsemişti "Ayrıca bende Ironman severim bu yüzden gidelim mi?" tekrar gözlerine bakmıştı Jungkook kafasını iki yana sallamıştı "Hayır sağol gerçek arkadaşın ile gidebilirsin" şimdi kollarını birleştirmiş Taehyunga bakıyordu Taehyung ise uflamıştı "Söz veriyorum çok konuşmam soru da sormam böyle sadece yanında oturur izlerim...hem sen dememiş miydin borçlu olmaktan nefret ederim borcunu ödemiş olursun işte hım?" Taehyung bu kadar ısrar ederken ve Jungkookun sözlerini ona söylerken reddetmek imkansız gibiydi "Tanrım sikeyim borcu" sakince kafasını sallamıştı "Eğer gittiğimizde saçma sapan sorular sorarsan bir daha asla yanıma gelemezsin anladın mı tek başına gidiyormuşsun gibi davran" Taehyung Jungkookun küfrettiğini duyunca kaşlarını çatmıştı "Küfretme" ardından ise gülümsemişti "Tamam öyle yapıcam yarın okul olmadığına göre gidebiliriz değil mi saat 2.30 uygun mu?" Küçük olan şimdiden heyecanlanmştı Jungkooksa kafa sallamıştı "Ne kadar çabuk o kadar iyi" ardından hemen yüzünü yaklaştırmış Taehyungun dibine girmişti "Ayrıca bir daha bana ne yapacağımı söyleme" Taehyung heyecanlandığı için hıçkırmış utançla gözlerini kapamış kafasını sallamıştı "T-tamam" sonradan bu fırsatı kaçırmak istememiş gözlerini açıp yüzünü incelemeye başlamıştı Jungkook memnuniyetle gülümsemişti "Güzel" yüzünde gezinen gözleri incelemiş ardından geri çekilip ayağa kalkmıştı "Sakın geç kalma..hiç kimse" hızla ordan ayrılmış okula girmişti Taehyung ise orada öylece oturuyordu Jungkook ile film izleyeceği için oldukça heyecanlıydı bir yandan da Jungkookun unutmaması ve gelmesi için umut ediyordu...
🐰🐯💜
