LOOSING YOU

DAMON'S POV

Nakilala ko si Aquira noong kabuwanan ng february ,22.Kung saan inadd siya ng Kaibigan kung si Kenjie sa gc naming magto-tropa.Noong una wala akong pakialam sa kanya.Kung ano yung mga trip niya sinasakyan ko lang.Sa kalaunan ng pang-rereto ni Kenjie sakin kay Aquira parang nagkaroon ako bigla ng interes para ligawan siya at jowain.
Naging kami noong March, pero dahil sa hindi ko alam yung totoong naramdaman ko noon sa kanya.Naghiwalay din kami.

Ilang buwan pa ang lumipas simula nung mga panahon na iyon.Sa hindi inaasahang pagkakataon ay nakatagpo ako ng panibagong babaeng magpapatibok ng aking puso.Siya ay si Winter,babaeng nagpapahulog ng aking kalooban.Ngunit di rin maglaun ay naghiwalay kaming dalawa sa kadahilanang hindi niya ako kayang ipaglaban sa kanyang mga Pamilya.Ni hindi niya nga ako kayang ipakilala sa mga magulang niya.

Simula noong maghiwalay kami ni Winter ay nawalan na ako ng gana pang mag seryoso.Akala ko pa nga hindi na ako iibig pang muli.Ngunit may isang babaeng walang sawang naghihintay kung kailan ako babalik sa kanyang piling.Iyon ay si Aquira ang babaeng una kung nakilala.

“Tangina naman niyan! Haharang-harang kasi sa daan kitang nagmamadali yung tao oh!.”anas kung pinahid ang natapunan na kape nung tatanga-tangang isang costumer ng coffee shop.
“Sir,sorry ho.Di ko ho sadya.Hindi ko po kasi kayo namalayang paparating nakayuko ho kasi ako."mahinahong pagpapaliwanag ng pobre.
“Tsss!Damn it! Nevermind.Just fucking get lost out of my sight right now!."utos ko rito.

Nagmamadali naman itong umalis sa harapan ko.
Badtrip akong tinungo ang mall kung saan ko susundoin ang aking Prinsesa.Nag shopping kasi ito at tumawag na magpapasundo.Ang kaso na late ako ng trenta minutos dahil sa putang inang mamang yun.Tatanga-tanga kasi.

“Baby!." tawag sakin ng aking napaka gandang binibini sa di kalayuan kaya napalingon naman ako.
“Hey!."ani ko habang kuma-kaway dito.

Hinalikan niya ako sa pisngi nang makalapit ito sakin.

“How's your shopping?Marami bang nabili?."tanong ko.
“Yes baby! Thank you for this ha?Sa uulitin."pilyang sagot nito.
“Oo naman.Ikaw pa ba."ani ko.
“By the way,ba't ka na late?Hindi ba maaga kang nag out sa work mo?."tanong nito kapagkuwan.
“Traffic kasi baby kaya ganun.Sorry."tanging sagot ko.
“Oh! What's wrong?."pagtutukoy nito sa suot kung natapunan ng kape.
“Wala yan,baby.Just don't mind that thing.Sa katangahan ko kasi aksidente  tumilapon yung kape.Kaya ayan."pagpapahiwatig ko.

“Kung alam mo lang na may tatanga-tanga kaninang nakabangga sakin at natapunan niya ako ng kape!."anang aking isipan.

“Uhhh!Is that it?Alright,let's go home na and para malabhan natin yan baka maging mantsa pa."saad nito.
“Alright,let's go."pag-aaya ko.

Nang makarating kami sa condo unit agad niyang pinahubad iyong suot ko para malabhan.Napakasarap sa pakiramdam na may isang taong mag-aalaga sayo.Iyong tipo ng taong kagaya ni Aquira.Kaya hinding-hindi ko na siya sasayangin pa.

“Baby, baka naman napapagod ka na dyan,huh?Mag sabi ka lang sa'kin kung kinailangan mo ang tulong ko."saad ko.
“Nah,baby.I can handle.Ito lang naman eh.Tsaka hindi ako mapapagod."nakangising sagot nito.

Oh!How I really love this woman who is infront of me right now!Napaka amo ng mukha niya.Iyong tipong ang sarap na palaging halik-halikan.Pakiramdam ko araw-araw akong nahuhulog sa kanya.

Ngunit sa kabila ng lahat ng ito.Magsisimula ang mga pangyayaring kinakatakutan ko.

Fast Forward:

Nasa emergency room ako ngayon dahil isinugod ko sa Hospital si Aquira dahil sa nahihirapan siyang huminga at nawalan ng hangin.I am actually praying na sana walang masamang mangyari sa kanya dahil hindi ko kakayanin.

“Sino ang kapamilya ng pasyente?."anang Doctor paglabas kaya napatayo ako.
“D-Doc!It's me.How is she?."tanong ko.
“Mabuti at naisugod mo siya  kaagad dito at kaagad din naagapan.Dahil kung hindi may posibilidad na matutuloyan siya dahil sa nawalan na siya ng hangin at nahihirapan na siyang huminga."anang Doctor.
“Anong gagawin ko,Doc? May mga gamot bang kailangang bilhin para kapag atakehin siya ulit e may maiinom siya?."tanong ko.
“Meron naman.Pero sa puntong ito kinailangan niyo munang mag stay dito ng mga ilang araw for observation."saad nito.
“Okay po,Doc.We will.U-uhmm,pwede ko na ho ba siyang makita?."tanong ko.
“Yes,yes.Pwedeng-pwede."saad nito.

Pumasok kaagad ako sa loob at nakita kung natutulog si Aquira.Napaka putla ng kanyang labi.At nanlalim ang kanyang mga mata.Bigla ulit akong nalungkot at napasapo ng ulo.Hindi ko matanggap na makikitang ganito ang sitwasyon ngayon ng taong mahal ko.“Bakit naman ho,ganito?May nagawa ba akong kasalanan sa inyo?Parang-awa niyo na.Pagalingin niyo po ang taong mahal ko.Ayaw ko pa po siyang mawala sa'kin.Hindi ko po kakayanin." sa isip ko.

Nakita kung gumalaw ito at gusto umupo kaya inalalayan ko kaagad.

“Hey!Hey! You're not yet better."anas ko.
“Baby,uwi na tayo.I'm fine,please?."maluha-luhang saad nito.
“No baby.We'll stay here as what your Doctor said."sagot ko.
“But,baby okay naman na ako eh.Kaya ko ng tumayo.I'm fine."pamimilit nito.
“No!You are not,baby naman! Please? Baby, I know you are acting like you're fine.But ,you are not fine.Look at you? Look at your pale lips.Baby please makisama ka naman.Just this please?Gusto kung uuwi tayong talagang okay ka.Ayukong nagkakaganyan ka."mangiyak-ngiyak na saad ko.
“B-baby...I-I’m s-sorry...I-I’m better now...I-I just want to stay at home with you."humahagulhol nitong saad.
“Hey,hey! Stop.Don't cry,please. .”as I wiped her tears.
“Uuwi naman tayo pagkatapos ng ilang araw ng obserbasyon ng Doctor
sayo."dagdag ko.

Humagulhol ito lalo ng iyak kaya niyakap ko siya.

“Hush! now baby! I'm just here.I'm not gonna leave you.I love you so much,okay?."saad ko at inangat ang mukha niya saka hinalikan ko sa noo.