Multimedya da Enes'in resmi var
Ne ne ne enesmi geldi nasıl olur ya bunun benden uzak durması için hayatta damı engellemem lazım?
2. Bölüm ( bir sebebi yok?)
"İçeri alma uyuyo de bişiler uydur onunla görüşmek istemiyorum."
"Tamam dur ben dicem nazlı abla sen dur sakın dışarı çıkma"
"Tamam."
Betülden🙏
Bu çocuk benim esmamdan ne istiyor ya?
"Ne istemiştiniz Enes bey?"
"Esmayı istedim seni değil."
" Esma sensiz daha mutlu seni hayatında istemiyor"
" BEN ONU İSTİYORUM "
" Ama o seni istemiy-"
Birden kolumda bı el hissettim ve geri çekildim çünkü Esma olduğunu anladım " bir dk knk çekil"
Esmadan🙏
" Ne istiyorsun gene! "
" Seni."
" Ya ben istemiyorum görüşmek istemiyorum benden uzak dur diyorum yeter be siktir git hayatımdan! SENDEN NEFRET EDİYORUM!"
Demem ile birlikte hiç birşey demeden yukarı çıktım. Gözlerimden istemsizce yaşlar süzüldü. Tutamadım banyoya girdim ve kapıyı kilitledim. Aynaya baktığımda gözlerim kıpkırmızı olmuştu. Neden ağladığını bilmiyordum yüzümü yıkayıp havluya sildiğimde tüm fondoten havluya geçmişti tabi ya unutmuştum. Onca derdimin arasında bunu hatırlamam beni birdaha üzdü. Yeniden ağlamaya başladım. " Ağlama bitanem hadi dışarı çık" dışarıda betülün sesi belirdi.
Yüzümü yeniden yıkayıp sildim. Ve kapıyı açtığımda Betülü gördüm. Ağlaya ağlaya sıkıca sarıldım birden dengemi kaybettim aşağıya süzüldüm. Gözüm kararmıştı. Zaten ondan sonrası noldu bilmiyorum kafamı duvarı çarptım. Ve sonrası hastane...
Uyandığımda doktorun annemle konuştuğunu duydum.
"Kızınız kafasını duvara çarptığı için %25 olarak hafızasını kaybetti."
"Peki geri hatırlayabilir mi?"
"Her insan hemen herşeyi hatırlayamaz yani % 25 kötü değil sadece bir kaç arkadaşını ve bir kaç anısını hatırlamaya bilir"
"Teşekkür ederim"
"Taburcu olabilir"
"Tamam"
Uyandığım da başımda bekleyen annemi ve bir kız gördüm bu kız kimdiki şimdi beni nerden tanıyordu? Uyandığımda ilk lafa giren annem oldu.
"Kızım iyi misin?"
"İyiyim annem ama bu kız kim?"
"Betül ben hatırlamıyor musun?"
"Hatırlamıyorum."
Derin bı sessizlik oldu tabikide şaka yapmıştım. Betül tam ağlayacakken " gerizekalı ben seni unuturmuyum " diye anırdım. Betülün gözündeki yaşlar çoktan sel olmuş akıyodu bile. Yetişemedim benim için ağlıyordu onu hatırlamadığım için ağlıyordu. 1 kez daha değerimi anlamıştım.
Betül sessizce odadan çıktı ama hala ağlıyordu.
Birden olduğum yerden kalkmaya çalıştım. Elimdekileri çözmeye çalışırken annemde engel olmaya çalışıyordu. Ama ben ısrarcıydım. Betülün benim yüzümden ağlamasına dayanamazdım. Elimdekileri çözüp ayağa kalktığımda anlık baş dönmesi olsada yürümeyi başardım beni kimse engelleyemezdi. Kapıdan çıktığım anda iki elini açmış dua eden Betülü gördüm. Benim yüzünden ağladını biliyordum tam yürürken üstüme kısa olduğum için uzun bişi giydirildi . Basıp düşüyordum ki beni birisi tuttu mavi gözlü kumrala dönük siyah saçlı birisi . O an ne hale geldiğini bilmiyordum ama betülün yanına gitmem lazımdı. Hemen kalkıp onun yanına gittim . Beni yanında görünce birden ayağa kalktı. " Sen ne den kalktın?" Diye sordu. Cevabım ise şöyleydi " benim yüzümden ağladın. Bende ağlama diye yanına geldim" dedim.
