My Dearest (ONE SHOT)

My Dearest ♥

A/N

Hello hello hello! Ni-try ko lang gumawa ng one-shot, natuwa kasi ako doon sa mga nababasa ko :) enjoy reading! ♥ Hindi ko ilalagay yung casting para exciting! haha. Basahin niyo please~

-d ☺

 - - - - -

"My Dearest"

Chocolate dito, chocolate dyan. Love letters dito, love letters dyan. At kung ano anong bagay  na sweet ang binibigay niya.

Lagi akong nakakatanggap ng kung ano ano galing sa kanya. Pero hanggang ngayon, hindi ko pa rin siya kilala.

Minsan iniisip ko, takot ba siya na makita ko yung mukha niya? Hindi ko namna siya ija-judge e. Mabait kaya ako! Ano bang tingin niya sakin? Monster? Haha. Sana naman hindi.

Ang tanging iniiwan niya lang na sign ay "My Dearest". Bawat bagay na galing sa kanya may nakalagay na ganyan.

Sana magpakita 'man lang siya at magpakilala! It's already our last year here in high school.

Hoy magpakita ka naman! Nakaka-frustate. Hindi ko alam kung gusto ko siya o ano. Basta ang alam ko gusto kong malaman kung sino at makilala siya.

- -

Many days have passed. And now, it's already our graduation. Ang bilis ng panahon grabe! Last day na namin as a high school students. But still, hindi ko pa rin siya kilala. Hindi ko nga din alam kung anong year niya na e.

Nakaka desperada na! Hindi niya ba alam na parte na siya ng buhay ko? Nakaka-inis talaga!

Napag-isipan kong dumaan sa locker ko. Nagbaba-kasali akong maabutan o makita siya.

I am so hell desperate! May nabangga pa tuloy akong lalaki habang papunta ako. Wala akong ibang iniisip .

Gusto ko siya makita.

Dito siya lagi nag-iiwan ng mga bagay bagay sa locker ko.

Naabutan ko ang isang long-stem rose na may atli at sa dulo ng tali ay may note. Napangiti ako. Akala ko nakalimutan niya na ako eh.. pero bigla na lang nawala yung ngiti ko nung nabasa ko yung note.

"Good luck, galingan mo sa college life mo. Actually, alam ko naman na gagalingan mo. I will surely miss giving you sweet things and sweet words in this way. This will be the last, my dearest."

L-last? Ayaw niya na sakin? Hindi na siya magbibigay ng kung ano ano? Hindi na siya magpaparamdam? Hindi 'man lang siya nagpakita sakin.

Kung ma-mi-miss mo eh, bakit kailangan mo pang itigil.

Napa-yuko ako at tuluyan nang umiyak. Bakit ganito, ang bigat bigat ng pakiramdam ko.

"Last. Last kase, ayoko nang magbigay. Napapagod na ako." sabi nung boses sa likod ko. Napaka-lalim ng boses niya parang nakaka-lunod, ang ganda.

Napapagod? Siya na ba 'to? At pagod na siya sakin? Patuloy pa rin ako sa pag-iyak, lumakas pa nga ata nang magsalita siya ulit.

"Napapagod na akong mag-tago. Last na yan, kasi hinding hindi na ako magtatago." pagkasabi niya nun, bigla akong humarap sa kanya.

Siya, siya yung naka bangga ko kanina. Siya din yung lagi kong nakikita na tulog sa roof top ng school.

Hindi 'man lang pumasok sa isip ko na siya ang puwedeng mag-effort ng ganito sakin. At, ang mag-pasaya sakin, at ngayon ang magpa-iyak sakin ng ganito.

"I-ikaw?" Seok Jin. Bigla na lang akong tumakbo papalapit sa kanya at niyakap siya. Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip ko.

Basta ayoko siyang mawala.

Gusto ko dito lang siya sa tabi ko.

"I am sorry. I am sorry if it take so long. Ngayon lang ako nagpakita sayo. I am so sorry. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sayo na gustong gusto kita." he said while caressing my hair.

I feel so damn safe in his arms.

" I hide because of my fear. Fear that you would ignore or stay away from me. You are too fragile for me, my dearest" he said again.

"It's fine. Gusto din kita, gustong gusto." sagot ko sa kanya sabay lingon sa mukha niya habang hindi pa rin ako bumibitaw sa pagkakayakap sa kanya.

His eyes, his, nose, his lips is so perfect. Perfect for me.

"I love you."

"I love you more, my dearest."

And there, right at the perfect moment, we shared our first kiss. My first ever sweetest kiss to the man whom I love, kahit ngayon lang kami nagkita.

Hindi ko 'man siya nakita noon, alam kong siya ang tinitibok ng puso ko.

Yes, I know that I love him. Because love is something that could not define by the eye, or how long you know that person but by the heart. Out heart that beats like a huge drum, that sounds lke a perfect melody when you are with that person.

THE END

- - -

tenenen~

Thank you for reading kung sakaling may nagbasa 'man haha! :-)

12/6/2014

Welcome to Philippines, bangtan! ☺♥ #teambahay #teampuque #teamiyak #walangpera #poorkid #magandaparinako #mahalparinakoniseokjin #pakyu

GWAPO NI BEBE JIN SA MEDIA ;AAA; my harrtue :(