daily {michael clifford}

2.

Sevgili Günlük,

Bugün ilk defa gördüm. Çok daha sağlıklı görünüyordu. İnsanlar ise olayı çoktan unutmuşlardı.

Kaç defa kendimi belli etmeye çalışsam da hiçbir tepki vermemeşti. Vermeyi bıraktım, yüzüme bile bakmamıştı.

Yine her zamanki gibi tek başıma masama oturmuş, yemek yiyordum. Ben burada 2,5 senedir okuyorum. Michael ise henüz 1.yılını tamamlamıştı. Ama benden çok arkadaşı vardı. Oh! Ne söylüyorum, öğretmenler bile onunla arkadaş olmak için sıraya girmişti.

Birkaç kişide fazla kimse ile konuşmamıştım. Onlarda artık başka liselerde okuyorlardı.

İlkokul veya ortaokul da böyle değildim. Hatta popüler sayılabilecek kadar çok tanınıyordum. Ama lise zamanı ne zaman gelip çattı ise benimde popülerliğim fıs diye o zaman inmişti.

Şu ana kadar sadece iki çıkma teklifi almış, sadece birini kabul etmiştim. Çünkü diğerinin içinde bir oyun olduğu apaçık ortaydı. Yoksa okulun en piç ve popüler çocuğunun bana çıkma teklifi etmesi, erkeklerin çocuk doğurabilmesi oranıdan çok daha düşüktü.

O kadar kötü değilim.  Ortalamaya girecek bir güzelliğim olduğu söylenemezdi belki, ama yüzüme bakılmayacak kadar da kötü değilim.

Neyse günlük, gözyaşlarım sayfalarıı daha fazla ıslatmadan ben bitireyim.