daily {michael clifford}

3.

Sevgili Günlük,

Sana hiç yara izlerimden bahsetmiş miydim? O kadar güzeller ki.

Kolumun her yerindeler. Ama korkma canımı acıtan onlar değil, bir çift yeşile çalan göz.

Her güne özel beş çizik ile işimi görüyordum; yavaş yavaş, zevkini çıkarta çıkarta, canım acıya acıya.

Derinliği değişebiliyordu, en mükemmeli ise kan damlaları ve geriye kalan izlerdi.

Şimdi soruyorsundur günlük, 'Neden direkt ölmüyorsun?'' diye,

Çünkü günlük,''Yavaş yavaş ölmek daha iyiydi,acısı daha fazlaydı.''

Biliyorum bu biraz garip ve çılgınca. Ama bu...hoşuma gidiyor.

Ne kadar acı, o kadar kan.

Michael hırsızdı.

Kalbimi alıp götürmüştü. Çeşitli işkenceler uygulamıştı sanırım kalbime. Yoksa bu kadar acının bir açıklaması olamazdı.

Kan damlaları her yerde.

 Sanırım ölüyorum günlük.