"Sabaha karşı dört sularında, efendim. Meydanın yakınlarında bulduk. Elinde bir not ve meyve kabukları vardı."
Yarbay, saman kağıdına aceleyle yazılmış kelimeleri okuyunca maun masasına tekmeyi geçiriyor: Bilmeliydim. Aptal Yüzbaşı, rütbesini hak edecek kadar güç sahibi değildi hiçbir zaman. Kağıdı askere geri veriyor.
"Cenazeyle ilgilenin." Duraksama. "Kimsenin nottan haberi olmayacak, yakılsın. 'Şahsi bir suikaste kurban gitti' bilinecek. Çıkabilirsiniz."
Hızlı adımlarla çadırdan çıkan asker, elindeki kağıdı yanından geçtiği alevlerin içine bırakıveriyor.
Senin olmadığın yerde, bana yuva yok, akşamsefası. Mandalina kabuklarını getiriyorum sana.
XX.
