𝘉𝘦𝘨𝘪𝘯 // 𝘫.𝘫𝘬

8."gdybym tylko mógł..."

Poznań

Jestem umówiona do studia. Za ile mam tam być?-pomyślała Sara siedząc na łóżku. Nagle dostała SMSa. Od kogo? Chyba wszyscy wiemy.

xxx:
Hej! Mam nadzieję że cię nie obudziłem, jest późno😔❤️

Ty:
U mnie jest 15.00😂

...chyba zmienię mu ten nick, wkurzają mnie te liczby...

/zmieniono nick użytkownika xxx na Mr. Płód😂💓/

Mr. Płód😂💓:
O ty!

/zmieniono nick 788... na Królowa Rozpierdolu😂💞/

Ty:
Powiem ci że obydwa nicki pasują idealnie😂

Mr. płód😂💓:
Za 20 minut masz być w studiu! Zbieraj się!

Ty:
O kurde faktycznie. Ja lecę, zadzwonię wieczorem!❤️

Mr. Płód😂💓:
Paa💕 powodzenia!

Dziewczyna uśmiechnęła sie do telefonu i zeskoczyła z łóżka. Podeszła do pokoju Natalii. Zapukała i weszła do środka. Na łóżku leżała ona i... Adam. Jej były. Migdalili się. Sara spojrzała na nich i z trzaśnięciem drzwi wyszła z pokoju. Natalia zapięła koszulę i pobiegła za nią krzycząc jej imię. Ciemnowłosa wzięła kurtkę i starała się jak najszybciej wyjść. Natalia zatrzymała ją. Dziewczyna zdenerwowana odwróciła się w stronę blondynki. Jasnowłosa zaczęła przepraszać, zaczęła tłumaczyć się że i tak zerwali i że myślała że już nic nie czuje do swojego ex.

-myślałam, że już nic do niego nie czujesz. Przepraszam.
-Myślałaś?! A nie mogłaś myśleć o tym by mnie spytać?! Adam mnie rzucił, gdy kochałam go najmocniej! Myślisz że mnie to nie boli?!
-No przepraszam cię!
-W dupie mam twoje przeprosiny, proszę gruchajcie sobie, może nawet zająć mój pokój. Dobrze że się wyprowadzam.-powiedziała i trzasnęła drzwiami.

Uznała że musi się komuś wygadać. Wyszła z domu. Zadzwoniła do JeongGuka.

-Halo?-spytała pociągając nosem.
-...Halo?-usłyszała Jungkooka-Płaczesz? Co się dzieje?
-Moja najlepsza przyjaciółka spotyka się z moim byłym chłopakiem, do którego chyba dalej coś czuję...-powiedziała, a po jej policzkach poleciało kilka łez.
-...gdybym tylko mógł, przytuliłbym cię. Jak mogę ci pomóc?
-Nie wiem... musiałam się komuś wygadać. Muszę iść do studia.-znów pociągnęła nosem.
-Będziesz spać w tamtym domu?
-Zamknę się w pokoju.
-Zadzwonię do ciebie wtedy dobrze?
-Dobrze-odrzekła ocierając łzy.
-Nie martw sie... Fighting!
-Fighting...

:(( jestem załamana aktywnością utopii, obrażam sie na was