Shin's POV
Yung una ang strange talaga. Kasi tinatanong ng lalaking nasa harap ko ang pangalan ko. Iba siya compare sa mga manyak na jejemon na nagtatanong ng pangalan ko. He talk in his own professional way. Kaya agad ko naman siyang sinagot. At parang nakita ko narin kase siya before kaya agad naman akong nagtiwala. Familiar din kase talaga siya akin. SWEAR!
"Oh? Remember me?" napatigil ako sa pagiisip ng marinig siyang magsalita.
"Hmm? Hindi e. But you look really familiar!" sagot ko habang kinakaen ang Shanghai rolls na inorder ko.
"You too. Really familiar." he chuckled.
"Oh? Great! Baka sa mga company na pinag-applyan ko before?" I smiled.
"No." tipid niyang sagot.
"Eh? Hindi naman kase pwedeng sa school. Eh tamo naman yang suot mo. Hahahaha! Ang formal masyado!" Tawa ko habang kumakaen. Ang baboy ko :3
"Are you insulting me?" He said with a serious tone.
"Ha? Hindi ah."
"Pero familiar ka talaga! Swear." Iniba ko na agad yung topic. Mukha kaseng naoffend siya sa sinabi ko. Ayos lang naman sakin na maka-offend ng tao. I'm used to it. Eh kaso sa sitwasyon ko na nakishare na nga lang sa table tapos manlalait pa? Not a good thing.
