In love with a homeless teen boy (Voltooid)

De plotselinge ontmoeting.

Coen zit thuis. In zijn eigen huis. Hij is 19 en woont al op zichzelf. Hij heeft zijn eigen bedrijf en is super rijk. Hij zit een horror film te kijken. Hij zet hem op pauze om popcorn te pakken. Hij loopt naar de keuken en opent een kastje. Shit! De popcorn is op! Ach..dan loop ik wel even naar de supermarkt. En hij vertrekt naar de supermarkt. Hij loopt een paar straten door en komt bij een droogstaande vijver met het bruggetje. Het vriest onderhand! Zegt Coen. Gelukkig staat de vijver droog! Dan kan ik eronderdoor lopen dat is korter naar de supermarkt. En Coen loopt richting het bruggetje waar Daniël ligt. Hij loopt eronder door en ziet Daniël liggen. Zijn dat nou vuilniszakken  onder die deken of is...is dat nou een persoon?!?!? Hij tilde zachtjes de deken op en zag Daniël liggen. Daniël keek Coen aan en zei:' als je me ook in elkaar wilt trappen zoals alle anderen...ga je gang.' Hij kreeg tranen in zijn ogen. Coen kwam bij hem zitten en zei:' Ik ben hier niet om je in elkaar te trappen. Hoe heet je eigenlijk?' D...D...Daniël. antwoordde Daniël bibberend van de kou. Ik ben Coen, zei coen. Je hebt het vast koud. Wacht ik moet toch naar de supermarkt. Als je hier nou nog een kwartiertje blijft, heb ik zo wat voor je. En hij rende weg. Daniël dacht:' het zal wel. Die zal wel niet terug komen.'

15 minuten later..

Tot Daniël's verbazing werd er na een kwartier tegen hem aan geduwd. Het was Coen weer. Hij had een muts voor hem gekocht en een reep chocola en ook nog eens een flesje water! Hij durfde het bijna niet aan te nemen. Hij moest huilen. En gaf Coen een knuffel. Coen zei:' als je wilt kan ik vaker langskomen en wat voor je regelen? Ik heb genoeg geld om een heel weeshuis te onderhouden. Lachte hij. Ik ben al blij met gezelschap. Zei Daniël met een glimlach. Coen gaf hem een knipoog en liep toen weg. Daniël stopte alle spullen in zijn rugzak en deed de muts over zijn handen. Die moeten beter warm blijven dan mijn hoofd. Dacht hij.

De volgende dag..

Daniël word wakker en denkt:' weer een nacht overleefd...Hij dacht aan Coen. Dat heb ik vast aan hem te danken. Hij bloosde en keek naar zijn warme handen. Allemaal dankzij Coen dacht hij. Hij glimlachte en viel weer in slaap.

Coen werd wakker en liep naar beneden om te ontbijten en thee te zetten. Hij dacht aan Daniël. Waarom zou hij eigenlijk rondzwerven? Wat zal er gebeurd zijn? Ik ga het hem na het ontbijt vragen. Toen hij klaar was met het ontbijt maakte hij een tosti en deed die in een zakje. Voor Daniël. Dacht hij. En hij ging zich aankleden. Coen is allang opelijk gay. Hij keek naar de regenboog vlag aan de muur. Hij dacht weer aan Daniël. Zal die ook gay zijn?  Dat ga ik niet zomaar vragen. Dan ben ik echt een lul. Toen hij aangekleed was pakte hij de tosti mee en rende naar het bruggetje. Toen hij daar aan kwam lag Daniël er gelukkig nog. Opstaan! Riep Coen. En de deken bewoog. Daniël duwde de deken op en zag Coen staan. Coen kwam weer bij hem zitten en gaf hem het zakje met de tosti erin. Daniël gaf hem weer een knuffel en nam het aan. Ga je me voortaan betalen met knuffels als ik je eten geef? Lachte Coen. Ooh..is het erg dan? Zei Daniël geschrokken. Nee joh! Het maakt echt niet uit! Antwoordde Coen. Maar...Waarom zwerf je eigenlijk? Wat is er gebeurd?

Een lange uitleg later...

Omg...dat...dat is wel heftig.. mijn ouders zijn er niet op tegen. Gelukkig! Anders zat ik hier nu ook! Zei Coen. Wacht...b..nee...b..ben je ook gay? Vroeg Daniël. Ja. Antwoordde Coen. Ik ben allang uit de kast! Daniël bloosde. Oké. Fijn dat jou ouders het wel accepteren.