Chapter 3- Ang pag-amin

282 10 0
                                    

Isang araw pumunta ako sa simbahan para humingi nang Patawad sa mga taong nasaktan ko. At kay Enrique kasi parang na dissapoint siya sa lahat nang mga sinabi nang mga ibang tao tungkol sa akin na di naman totoo. Sinabihan pa nga yung isang youth na may gusto sa akin na " Wag ka nang ituloy balak mo pre, baka ma dissapoint ka rin" hindi naman talaga ako masamang tao, mali bang isip bata ako?

Humingi na ako nang tawad sa lahat . Dumaan si Enrique tinawag ko, sabi ko "Enrique pwede bang mag usap tayo?" 

"cge"

"nagpapaniwala ka sa mga sabi2x nang mga ibang tao diyan?" naiiyak kong sinabi yun

"hindi naman sa ganun, wag kanang umiyak, ayokong umiiyak ka, cge na tama okay na"

"talaga?"

"OO, ako naman mag rerequest sayo ngayon, usap tayo"

"huh? bakit"

"tara na sa ulob tayo nang simbahan"

Kinuha niya kamay ko, natulala ako at tiningnan ko kamay ko na hawak hawak niya diko alam anung klaseng pakiramdam ang naramdaman ko, natutuwa ako at ang saya sya ko talaga nun. Sa may lamisa kami nagharapan kami. Tanung niya

"may gusto ka buh sa akin?"

"huh? bakit?"

"basta, sagutin mo nalang kasi"

wala akung maisagot, syempre babae ako, kailangan muna nang pakipot effect. natameme lang ako ako habang ni yuyuko yung ulo ko

"Kasi Jul, may mga way na mataas ako at nasa baba ka, at may way din na Sobrang taas mo at nasa baba ako'

"huh? di kita ma intindihan"

"malalaman mo din yan, yun tanong ko Julia"

"huh, hmmmmm"

wala talagan lumabas sa bibig ko,di ko alam sasagutin ko. Hangang sa pinuntahan kami ni Kath, "Oh ang tagal niyo naman diyan eh" sabi naman ni Enrique "Eh kasi si Julia O ayaw pang sabihin" sabi ko naman "Ang ano?" 

pabulong na sabi ni Kath sa akin na "Sabihin muna kasi, kasi ayan na oh, yan na yun" 

"Ang ano?"

Hangang sa nag tahimik na kaming lahat, wala nang imikan, wala nang lumalabas sa bibig namin. Hanggang sa nag umpisa na ang practice sa simbahan. hangang sa pumunta kaming dalawa ni Kath sa may harapan para tumingin sa ng papractice iniwan ko si Enrique kasi di na umiimik eh, wala na akung magawa. Hindi na siya nagsasalita. Di pa kami nakapunta sa harapan sinabihan na ako ni Kath na

"Kaw talaga Jul, ayun na yun eh, yun na yung time na magtatapat na siya,kung sinabi mo na OO, ayun na yun eh, sayang Jul, Sayang talaga"

"HUH? may gusto din siya sa akin?"

"OO, Meron sinabi na niya sakin kaya nga diba sabi ko sabihin mo nalang, matagal ko nang alam yun, yung tumawag ako sayo yun yung time na sinabi niya sa akin."

"Talaga Kath? Gosh! Sinayang ko yung pagkakataon"

nakita namin si Enrique na nag iisa sa upuan, malalim ang iniisip, parang ang laki nang problema, Gusto ko siyang puntahan, kaso nahihiya ako, naaawa ako sa kanya.

Ikaw na, talaga!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon