Yokuş Aşağı

İç dökmece

Zaman o kadar hızlı geçiyor ki.. Ve hızla ilerlediği bu yolda yalnız da ilerlemiyor. Gelenleri götürüyor,bazılarını yolundan saptırıyor,bazılarını da önümüze bırakıp gidiyor.Umursamadan,bencilce. Acaba bu insanların hali ne olur demeden geçip gidiyor öylece. Bize de peşinden gitmek, yetişmeye çalışmak eh beceremesekte bir şekilde bu hızla geçen zamanın bir ucundan tutmak kalıyor. Bunu yapmak zorunda kalıyoruz çünkü eğer bunu da beceremezsek elimizde hiçbir şey kalmayacağının farkındayız.

 Zamanı iyi değerlendirmek başlıklı binlerce makalenin,metinlerin yazılması ya da bu konu hakkında aşırı profesyonel olduğunu düşünen (sanki hiç çukura düşmeden oldukları konuma gelmişler gibi) kişilerin, gerçek dünyanın kötü yanlarını umursamadan, insanları büyülü sözleriyle zamanı iyi ve verimli kullanıp değerlendirmelerini söylemeleri de bundan kaynaklı sanırım. Ama hepimizin hayatında yolunda gitmeyen bir sürü şey olduğu gibi bu zamanın peşinden gidebilmekte  artık ciddi bir problem haline geldi. Özellikle şuan yaşadığımız çağda zamanın inanılmaz bir önem taşıdığını ve bunun yine inanılmaz bir baskı yarattığını görmekteyiz. Okula yetiş,sınavlarına zamanında çalış, zamanında uyu, zamanında uyan, zamanında  ye,zamanı gelince evlen gibi milyonlarca cümle ve hepsinin ayrı oluşturduğu baskı tartışılamaz bir gerçek.

Buraya evet şimdi sorunları söyledim şimdi de sıra çözümlerde gibisinden şeyler yazmayacağım. Ben sadece hepimizin yaşadığı bu duruma farkındalık yaratmak istiyorum. İnanın bana en zengin ailenin çocuğu da, normal hayat sürmeye çalışan bir ailenin yada düşük düzeyde maaş alan bir ailenin çocuğu da, kısacası çocukluk, ergenlik, gençlik ,yetişkinlik, yaşlılık derken tüm bu süreçten geçen herkes tekrar ediyorum herkes bu sorunları yaşıyor ve halen yaşamakta ve maalesef yaşayacakta. Tek fark, şuan bu yazıyı okuyan sen ve şuan bu kelimeleri yazan benle aramızdaki tek fark, bunları farklı kişiler üzerinde yaşıyor olmamız. Bunu nereden anlayabiliriz bir örnek daha vermek istiyorum. Mesela günümüzde kullanılan popüler  sosyal medya hesaplarından biri ailesiyle yaşadığı bir durumu, erkek/kız arkadaşıyla yaşadığı bir olayı  yada her neyse bir şekilde artık günümüzde klişeleşen bir durumu  paylaşıyor ve sonra yoruma bakıyorsunuz  "aa evet bende bunu yaşıyorum".," Oha kanka aynı ben." deyip arkadaşlarını etiketleyen milyonlarca insan görüyorsunuz. Aslında az önce dediğim gibi bir şeylerin klişeleşmesinin sebebi de çoğu kişinin aynı şeyler yaşaması. Dönemsel olarak farklılık gösterebiliyor da durum.Yani bazen oturup  kimsenin bizi anlamadığını düşünüp ağlıyoruz ya hani, yada gecenin bir saati yatağa uzanıp tavana öylece boş boş bakıp hayatımızı sorguluyoruz ya. Biz bunları yaparken aynı anda dünyanın binlerce yerinde seninle beraber o tavana bakıp hayatını sorgulayan kendini yalnız hisseden,bazen kendini suçlayan,sabah söyledikleri için pişman olan ya da senin gibi keşke diyen bir sürü genç var. Kısacası  gerçekten koca bir toplulukta hatta yaşadığımız bu kocaman dünyada  herkes yalnız hissediyor. Ancak göremiyorlar ki aslında sadece yalnız hissedenin bir tek kendisi olmadığını . İnanın bana hepimiz gerginiz,hepimiz korkuyoruz, hepimiz ağlıyoruz.  Ve hiçbirimiz gerçekten sosyal medyada gösterdiğimiz yüzümüz değiliz. Bu cümleyi de bir çok kez duymuşsunuzdur ama öyle. Kimse göründüğü kadar mutlu,güçlü,sabırlı,cesaretli değildir. İnsanlara kendi kendilerine oluşturdukları maskeli halleriyle değil de, o maskeyi çıkardıklarında ki gerçek yüzüyle tanıyıp,anlamaya çalışın. Günümüzün en en özellikli,gelişmiş ve popüler maskesidir sosyal medya. Bunun farkında olun. Ve belki de bunu başardığınızda o kişi sizin en yakın dostunuz, ya da belki sevgiliniz olacak. Çünkü insanı insan olduğu için, hani derler ya seni sen olduğun için seviyorum. Aynen öyle diyecek birini bulmuş olacaksınız. Ve unutmayın o kişi bir gün elbet sizi bulur. Siz ararken gelmez gelmez tam umudu kestiğinizde gelir. E bu da zamanın bize verdiği ve kendisince komik bulduğu bir oyun.