Sen Ve Ben (2. Kitap)

--1--

Elimdeki kana bakıyordum... Eldiven siyah olmasına rağmen kanı net bir şekilde görebiliyorum... Kafamı kaldırdığımda onunla karşılaştım...

Ablam...

Peşinde koşarken ağaçların keskin dalları kıyafetlerimi aşındırıyordu.

Yetmiyordu...

Yetişemiyordum...

Ne kadar denersem deniyeyim onun hızına yetişemiyordum... Çok hızlıydı.

Ben arabayı yakalayana kadar araba ağaca çarpmıştı bile... Hızla arabamın yanına gelip sürücü koltuğunu açtığımda, o korkunç görüntü ile karşılaştım...

Lyra, kafasından bardaktan boşalırcasına kan akarken, ayakları bükülen demir altında kalmıştı ve dudağı da patlamıştı.

Kollarından tutup onu sarstım.

"Uyan! U-UYANSANA!"

Daha hızlı.

"LYRA! UYAN!"

Gözlerimden yaşlar dökülürken yavaşça geri bıraktım onu...

Bilincim sonunda gerçekliğe döndüğüm anladığında, öldürdüğüm kadının bedenini yavaşça koltuğa yasladım. Etrafıma bakıp baltamı aradım. Sonunda lastiğin kenarında bulduğumda aldım ve üzerindeki kanı üstüme sildim. Yavaşça kadının dudağına görürdüm baltayı.

"Sen-ni onun gibi yapacağım..."

Dudağının kenarını yavaşça kestim ve geri çekildim.

"Ona benziyorsun... Biliyor-biliyor musun, ablamın cesedini hep yakmak istemiştim... Bilirsin, kül-kül-küllerini saklamak veya bir yere serpmek gibi."

Baltayı arkama attım.

"Belki sana yapabilirim."

Arabanın önüne geldim ve cebimdeki çakmağı yaktım. Arabanın üzerindeki demiri ittirdim ve çakmağı benzine yaklaşırdım.

"Başka yaralar mı arıyorsun?"

Hızla arkamı döndüm.

"Bak bak K-Kİmler gelmiş."

Yanıma geldi ve maskesini çıkartıp çakmağı üfledi.

"Yapma, alevi söndürüyorsun!"

"Biliyorum."

"Yani, neden buradasın?"

"Pek av bulamadım ve acaba seninkini yesem sıkıntı olur mu diye soracaktım, cidden açım."

"HAYIR! GİT KENDİNE BUL!"

"Bağırma."

Maskesini tekrar taktı ve ellerini ceplerine koydu.

"Ablana benzediği için mi?"

"Neden se-seni ilgilendiriyormuş? Git işine!"

"İşim yok, yoksa neden burada olayım? Senin gibi bipolar bir salağın yanında zamanımı harcamazdım değil mi?"

"Bana b-bak!"

Yakasından tutup kendime çektim.

"Benimle d-düzgün konuş!"

"Sebep ver."

Sinirden boğazıma yumru oturmuştu. Neden buradaydı? Niye geldi ki? Geldiyse neden beni aşağlıyor?

"Dostum yeter artık sal beni!"

Kulaklarım beni yanıltıyor muydu yoksa?

Jack ellerimi tutup beni ittirdi ve üzerini düzeltti.