Sen Ve Ben (2. Kitap)

--4--

Babam olacak adi herif şişeyi masaya sertçe koydu. Aldığı içki yudumundan kalan damla dudağının kenarından hafif sakalına aktı. Yeni tıraş etmişti ama bu yamuk adam onu bile doğru düzgün yapamamıştı. Bir kısmı kesik bir kısmı hala aynıydı. Neyi becerebilmesini umuyordum?

"TOBY! KUMANDAYI VER!"

Pisliğe sert bir bakış attıktan sonra kumandayı aldım ve eline uzattım. Kumandayı sertçe çekti ve sesi açtı. Haberler vardı. Haberlerde motor kazası yapan bir çocuktan bahsediliyordu.

"Keşke onun yerine sen olsaydın Toby."

O herifin her zaman bana karşı ayrı bir nefreti vardı. Sanırım bunun sebebi bir erkek olmama rağmen ona göre bir erkek gibi davranmamamdı. Hoş,onun istediği gibi bir erkek olmak için ben olmamam gerekiyordu. 

''YEMEĞİM NERDE?!''

''Ben getiririm...''

Yavaşça ayağa kalktım ve mutfağa gittim. Mutfağa bağlı olan kilerden iki balta aldım. Yavaşça mutfaktan pisliğin olduğu yere ilerledim. Her attığım adımda kalbim daha hızlı çarpmaya başladı. Yapacağım şeyin geri dönüşü olmayacağını biliyordum... Ama umurumda değildi. Ne daha sonra olacakları ne de olabilecekleri bilmiyordum. Tek bildiğim şey yapmak istediğim şey buydu...

''TOBY!''

''Geldim...''

''Sonunda!''

Yavaşça televizyonun önüne geçtim.

''Çekilsene! Ayrıca yemeğim nerde?''

Baltaları sıkıca tuttum. İkisini de havaya kaldırıp hızla birini boynuna diğerini göğüsüne sapladım. Geri çıkartıp bu sefer omzuna ve kafasına sapladım.

''Hahahah...''

''HA-HAHAHAHAH''

''AMAN TANRIM!!''

Hızla arkama döndüğümde göz yaşları içindeki annemi gördüm. Katil olduğum için mi ağlıyordu yoksa? Bu adam için ağlıyor olamaz değil mi? Belki de travma geçiriyordur? Yavaşça mutfağa gittim ve bir kibrit aldım. Eğer bu adam için üzülüyorsa... O da ölmeli.

"Hey!"

Bir anda gözlerimi açtığımda karşımda Jack vardı. Önümde çömelmiş elini sallıyordu. Bu sefer maskesini de çıkarmıştı.

"H-hey."

"Devam mı?"

Kafasını kaldırdı ve yukarı baktı.

"Bazen gördüğümüz şeylerin sadece birer rüya olmasını isteriz. Gördüğümüz şeylerin gerçek olduğunu bilmek hepimizi yaralıyor. Ama bununla yaşamak zorundayız. Henüz geçmişe gidemeyiz. Ama istersen geleceği yaratabilirsin."

Yavaşça yere oturdu ve bağdaj kurdu.

" V-vay be... S-s-senden beklemezdim."

"Sizin gibi ahmaklar hüzünden akıl sağlığımı korumak zorundayım değil mi?"

Güldüm ve yavaşça doğruldum.

"Hangi kasırga a-a-attı SENİ?"

"Gezerken gördüm."

"Y-ya da yemekten d-d-döner-dönerken."

Ağzını koluna sildi ve maskesini taktı.

"Slenderman geleli çok olmadı. Belki de Masky yanınd-"