Diger Tarafim (Dark Sonic)

Part 3-Ondan kacamiyorum

Dark birden kayboldu. Kendime geldim, igrenc bir histi, gercekten.
Shadow bana endiseli bakiyordu.
-Sonic, iyi misin?
-Sey, evet evet. Iyiyim
-Peki, demin onu mu gordun?
-Evet.
-Kim oldugunu soyleyecek misin?
-Eve gidince soylerim.
Yataktan kalktim ve Shadow'la eve gittik.
Kendi yatagima yattim. Guzeldi, yatagimin karsisinda duran aynaya bakarken Shadow elinde yemek tepsisiyle iceri girip kapiyi kilitledi.
-Yemek yiyeceksek kapiyi kilitlemek-
-Kimi goruyordun Sonic?
-Pekala, ustume geliyorsun ama soyleyeyim. Bir sartla.
-Evet?
-Kimseye soylemeni istemiyorum.
-Soz veriyorum.
-Ben... Dark'i goruyorum. Uzun zamandir beni sadece aynamla rahatsiz ediyordu simdi ise bir illuzyon goruyormusum gibi etrafimda.
-Aynaya baktiginda ortaya mi cikiyor yani?
-Evet.
-Uygulamali gorebilir miyim?
-Bu tehlikeli.
-Seni korurum.
-Tamam.
Aynanin karsisina gectim. Shadow da yanimda durdu. Once aynaya pur dikkat bakti ama sadece benim yansimam vardi. Birden ayna kararmaya basladi ve aynadaki ben degisti. Dark ortaya cikti. Korkunc bir kahkaha atti.
-Demek mesajimi anladin Sonic.
-Evet, kapa su konuyu...
Shadow araya girdi, "mesaj mi?"
Shadow elimi tuttu. Dark'in bir sey yapacagindan suphelenmisti. Sonra Dark ellerini aynaya vurarak bagirdi
-Eninde sonunda seni buraya tikacagim! Ben burdan cikacagim anladin mi Sonic!?
Dark'a korkmus bir ifadeyle baktim. Shadow'a dondu
-Kirpi Shadow... Seninle yalniz konusmak isterdim cunku cok onemli haberlerim var ama Sonic olmadikca burada olamam.
-Aklimi karistirmaya calisma seni vahsi yaratik!
-Bunun icin intikam alacagim...
Dark ortadan kaybolmadan once bana bir mektup uzatti. Mektup birden aynadan disari cikip ellerime kondu.
Dark'in yerini yansimam aldi...