chitae ganda lalaki at ang ibong adarna

noong unang panahon may isang malaking palayok sa isang talon na pinamumunuan ni reyna alsia ang malaking palayok na iyon ay may nakatira na isang nuno hindi ito alam ng diwata at ang sabi pa niya kong totoo ito susubukan ko . yun ang kanyang sinabi sa mga kababaihan na nakatingin sa kanya . at sinipa ng diwata ang malaking palayok at pag sipa niya ay pagulong gulong ang malaking palayok pababa sa talon kasama ang nuno. ang sabi ng nuno sa diwata" isinusumpa ko ikaw babae  ay magiging isang ibon  habang buhay ,hanggat hindi ka nakakatagpo ng isang lalaki na kaya kang ibigin mahalin ng totoo at mahalikan ka sa pisngi ay hindi ka babalik sa pagiging diwata" at sapag sabi ng nuno nito sa babae ay biglang nag baho ang anyo ng diwata sa pagiging isang ibon.

hanggang isang araw may isang lalaki na nag punta sa gubat na ang panggalan ay chitae.  pumunta siya sa gubat upang mang huli  ng mga ibon. hanggang siya ay napagod at umupo sa isang nakamalaking puno. na hindi  inaasahan na sa malaking puno na iyon may isang ibon na nakapatong sa taas at ito'y biglang dumumi at nahulog sa ulo ni chitae na siyang nag bigay pansin para makatingala doon sa ibon sa itaas ng puno. at umawit ang ibon na si chitae ang nakarinig . humanga si chitae sa ibon kaya imbis huhulihin niya ito para kainin hinuli niya iyo para alagan at ng inaalagan niya ito ay bigla niyang ito hinalikan sa pisngi at nabigla nalamang siya at natulala na biglang nagbago ang anyo ng isang ibon sa pagiging isang magandang diwata. si chitae.ay lalong napaibig sa diwata na siyang nag pawalang bisa sa sumpa ng nuno sa talon. nag pasalamat ang babae kay chitae at ikwenento ng babae kung papaano siya naging ibon kay chitae. pumunta sila sa kaharian ng diwata  at nangako da kanilang reyna at  sa nuno sa hindi na siya gagawa ng masama labag sa kanilang kaharian . at doon ikinasal sila ni chitae at masayang namumuhay sa kanilang sariling kaharian na kasa ma ang tatlong sumpling na sina pedro, juan, pablo .nag wawakas.