38

59 4 0
                                    


Author

Мина, Сэүн хоёр хоёулаа хоёр талд Тэн, Хуарин хоёроор захиагаа дамжуулна.

Мина захиагаа бариад: Хуарин яах бол

Хуарин: зүгээр өгөөч дээ

Мина: Сэүн заавал уншаасай

Мина эцэст нь Хуаринд захиагаа өгүүлээд өөрөө юу ч болоогүй мэт ангируугаа ороод зузаан цамцаа толгой дээгүүрээ тавиад ширээгээ налан хэвтлээ.

Яг одоо түүний зүрх минутанд 100 цохилж байгаа гэдэгт итгэлтэй байна.

~~~~

Сэүн захиагаа Тэнээс татаж аваад: ер нь больдог юм уу

Тэн: тэнэгтээд бай

Сэүн: би өгмөөргүй байна. Тэр надаас зугтаад байвал яах юм. Үгүй ээ үгүй

Тэн Сэүний гарнаас захиаг булаан аваад: зүгээр өгсөн дээр . Одоо л өгөхгүй бол Мина тэр сонин Чанёол, Бэкхён гэсэн ах нартайгаа үерхэвэл яах юм

Сэүн: заза өг

Тэн цааш гүйж явах үед Сэүн сургуулийнхаа 1 давхарт хэрхэн ангируугаа орох талаар бодно. Түүнийг орох үед Мина яг захиагаа уншиж байх учраас тэр хоцорж орхоор шийдсэн юм.

Хуарин гүйхээрээ ирээд: У Сэүн гуай. Хаана байсан юм. Зөндөө хайлаа

Сэүн: яасан юм

Хуарин Минагийн захиаг өгөөд: Мина чамд өгсөн. Түүний сэтгэлийг бодоод үзээрэй Сэүнаа

Энэ хооронд Тэн ч бас Минад Сэүний захиаг өгсөн юм. Тэд яг одоо бие биедээ чин сэтгэлээсээ бичсэн захиагаараа холбогдож байна.

Тэд захиагаа уншихдаа инээж, догдолж байна

Түүнд хүрээгүй үгсWhere stories live. Discover now