idiot

1. Bölüm -Canı Cehenneme-

Şu an ciddiyim üzerime gelmeyin. Uzaklaşın benden. Sende git aklımdan lanet olası! Nerede kalmıştık?...

22 Kasım 1997
"Bugün kızım doğdu. -Ah bir dakika annemin yazısı. Ahh, benim doğum günüm. Ha?! Bu da ne demek, bu aptal fotoğraf kimin? Oh, bu ben olmalıyım. Annem ve... O aşağılık herif- Meleğimizin adını Asya koyduk. Mis gibi kokuyor bebeğim. Ama gerçekten çok yorgunum. Doğumdan yeni çıktım.
Meleğim eğer bir gün senin yazdığından önceki, yani bu sayfaları okursan babanı bul ve boynuna sımsıkı sarıl. -Ne! Annem, bir tanem nasıl istersin bunu benden? O adam senin gözünü nasıl boyamıştı ki kuzum? Şerefsiz! Aşağılık! P*ç herif!- O senin için her türlü zorluğa göğüs gerdi. -O mu? O adi adam mı? Hah!- Ah, gözlerin kapanmış Asya'm. Benim de kendi gözlerimi kapatmam lazım. İlk günün için benden sana kocaman bir iyi uykular busesi! İyi uykular kuzucuğum. İyi uykular..."
******

Ne zamandır aktıklarından emin olmadığım gözyaşlarımı silerek telefonuma baktım. 47 cevapsız arama, 68 mesaj, 15 sesli mesaj. Hah! Cidden umrumda mı sanıyorlardı! Telefonumu tamamen kapatıp hızlıca fırlatarak paramparça oluşunu izledim. Sadece 2-3 saattir ortada yoktum! Bu neyin merakıydı böyle! Sinirimi çıkarabilmek için camı yok olmuş telefonumu alarak bir kez daha fırlattım. İşe yaramıyordu! Hiçbir şey acımı, sinirimi hafifletmeye yetmezdi. Yerdeki cam parçalarından birini alarak son gücümle fırlattım, sonra diğerini... Camlar artık ele alınamayacak kadar ufalandığında bile sinirim geçmemişti. Sonunda yapılabilecek en iyi şeyin uyumak olduğuna karar verip, yanıma onlarca örümceğin gelerek üstümde gezineceklerini bildiğim yere uzandım. Örümcekleri severdim, bunu umursamayacaktım. Sadece gözlerimi kapattım ve yıllardır yapmadığım şeyi yaparak ağladıktan sonra gelen tatlı uykunun beni ele geçirmesine izin verdim...
======
YAZARLARIN NOTU:
Lütfen yorum yapın ve oy verin. Ağlamadan kalın. Görüşürüz...
-Ceren ve Asya