iris #8 - valentijns special

aro ace en valentijn

ARO ACE EN VALENTIJN
LOUIS (sterrendief )

Valentijn is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven. Dit kan aan de hand van cadeaus of lekkernijen, Het is een dag waarop liefde in de lucht hangt, al is het meeste romantsche liefde. Het is logisch, het is waar de dag bekend om staat, en het is waar ik geen interesse in heb.

​Romantische liefde. Romantische en seksuele liefde.
Nou is dat niet voor iedereen zo. Sommige aromantische/aseksuele mensen vinden het idee van een relatie/seks hebben wel iets, maar well, de uitvoering ervan is wat minder aantrekkelijk. Ik had hetzelfde idee voor een lange tijd, totdat ik er langer over begon te denken en mij niet meer kon voorstellen in die posities. Je zou kunnen zeggen dat toen ook het als het ware neerkijken op Valentijnsdag begon, maar om eerlijk te zijn, heeft de dag nooit bijzonder gevoeld.

​Er kunnen verschillende redenen zijn. Je krijgt geen vrij van school, zoals wel het geval is met de Kerstdagen, en zolang je geen geliefden heb, zal je ook geen extra aandacht krijgen, wat kan leiden naar een normale dag. Het enige wat ik ervan meekrijg, is de eindeloos veel hartjes en chocolade in winkels, en bij vooral het laatste moet ik mijzelf inhouden om het niet te kopen. Ik bedoel, het is chocolade, daar kan ik geen nee tegen zeggen.

​Aan de andere kant hoeft het voor mij geen bijzondere dag te zijn. Als ik een euro kreeg voor elke keer dat iemand vraagt of ik al iemand gevonden heb voor Valentijnsdag en ik met een ongemakkelijke glimlach nee moet zeggen, dat zal ik rijk zijn. De verwachting dat iedereen de dag zal gaan besteden met hun geliefden zit diep in iedereens hoofd en het kan dan ook soms moeilijk zijn voor diezelfde mensen om te begrijpen dat er mensen zijn die er geen interesse in tonen. Dat ik er geen interesse in toon.

​Natuurlijk is te begrijpen waarom. Tieners staan bekend om relaties aangaan, dus het is logisch dat het het meest gevraagd werd in die jaren. Hormonen en dat soort dingen schieten wat rond. Op mijn middelbare school was er elk jaar wel een aankondiging van Valentijnsdag en zag ik vaak genoeg stelletjes rondlopen. Vrienden en klasgenoten deden er alles aan elkaar gelukkig te maken, het de beste dag van het jaar te maken. Een paar jaar geleden was er zelfs een groot feest, al is dat nu vervangen door een gedichtenwedstrijd met als thema, je raadt het al, liefde. Vergeet vooral niet de rozen die leerlingen vrijwillig mee konden brengen om ze te geven aan anderen, zowel als geheime boodschapper of als bekende voor de ontvanger. Op mijn school kwam ik er dus vaak genoeg mee in aanraking.

​Toch hoor je mij niet klagen over mijn middelbare school die de dag zo speciaal maakte, elk jaar weer, telkens op een andere manier, alsof het mij nog niet zo erg in de war maakte. Ik ben het eigenlijk wel dankbaar sinds het mij heeft laten nadenken over liefde. Terwijl klasgenoten van mij ver van tevoren nadachten over wie ze mee wilden nemen naar het feest of over wie zij het gedicht zouden schrijven, zat ik diezelfde tijd te denken of ik ook zoiets wel wilde doen. Het heeft mij laten inzien dat het niet nodig is om een relatie te hebben, want het is geen dag die gevierd móét worden. Het kan ook gewoon een normale dag. Het heeft dan wel lang geduurd voordat ik erachter kwam wie ik ben, maar ik ben blij dat het zo gegaan is. Ik ben blij met elk eureka momentje wat ik had, heb en zal krijgen. En als dat op Valentijnsdag moet zijn, so be it.