The Writer's Book

Page: 02

Cold blowing wind penetrating through my skin. Rich chocolate brown leaves slowly falling on the ground at night's deepest hour.

Maingat akong naglalakad sa gitna ng masukal na kagubatan,tanging liwanag lang ng buwan ang nagsisilbing ilaw sa madilim at madamong daraanan.

"Konting hakbang na lang malapit na tayo,anak ko" sabi ko sa batang nakahiga sa braso ko.

Walang ni sinumang ina ang hinangad na mapalayo ang anak...pero kung ang pag-iwan dito ay sya ring makabubuti sa kanya. Gagawin ko. Huwag lang syang makitang nasasaktan habang kasama ako.

Isasakripisyo ko kasiyahan ko. Titiisin ko ang pangunguli sa kanya.

Masakit pero 'yon ang katotohanan,katotohanang isang bahagi ng mundo ang pagitan namin ng anak ko ,at ng taong tanging pagmamahal lang ang naibigay ko. At hindi kailanman ang pagkakataong makasama sya habambuhay.

"Sa wakas,nandito na rin tayo" bulong ko sa sarili nang marating ang kaisa-isang lagusan.  Tingin sa kaliwa,kanan  at likuran. Sinisiguro kong walang ibang sinuman ang nakakakita sa ginagawa ko tsaka ako mabilis humakbang palabas ng lagusan.

  Isang magulo,maingay at abalang lugar ang narating ko. Masyadong magulo ang kinakaharap ko ngayon.

Pumara ako ng taxi. Sinabi ko sa driver ang  eksaktong lugar na pupuntahan ko pagkapasok ko sa loob ng sasakyan.
Nakita kong tumango ito.

Handa na kaya akong makita sya?

Halos ang mag iisang taon na ang nakalipas magmula ng lumisan ako sa mundong ito,ng taong pinakamahal ko.

    Nakangiting kinuha niya ang kamay ko "I have learned to love because of you" sabay halik dito.

I smiled at him sweetly   " I love you very much"  I said,then laid my head on his wide chest.Rinig na rinig ko ang tibok ng puso niya. Tipong parang orasan. Mahalaga ang bawat segundo...kasi limitado. Kapag huminto,nangangahulugang 'oras mo na' .

Our love story was thought to be some randomly typical one in the eye of other people. Pinagtagpo,nagka-ibigan at nagkaroon ng pamilya and the rest is history after a happily ever after.

It was not that simple.

It's the other love cycle around. More than complicated.

Literal na ikamamatay mo kapag ipinagpatuloy nyo.

Talagang LABAG sa damdamin...

Lingid sa kaalaman nila na ipinagkait sa amin ni tadhana ang isang bagay na nakakapagsaya sa amin.

There came a time that we were both so happy.

  It was one cloudy evening, umaambon.

Damang-dama ko ang bawat mahihinang patak nito sa balat ko. I opened my umbrella at pag angat ko hindi lang ako ang nakapaloob dito.

   "Josh..?" mahinang sambit ko.

I didn't expect the next thing. Lahat ng taong nasa paligid nakatingin lang sa amin. Mayamaya lang may nakita akong mga babae,lahat sila nakasuot ng pare-parehong gown. Magkakulay. Tapos isa-isa silang humakbang papalapit sa kinatatayuan namin. Lahat sila parehong may dalang white rose na inaabot sa akin. There were 13 of them. It filled my hands.