Bring Back You

Four

Max POV

Hmmmm ang bango naman ng unan ko.

"Max"

Ang lambot pa.

"Hey"

Ano ba't ginigising ako ng kung sino man!

"Hey wake up silly head!"

Sino ba tong nanggigising sa akin?! Storbo.

"Hey!"

At sa kainisan nagmulat na ako ng mata. Peroooo.

"Ahhhhhhh!!!!"

Agad ako napabalikwas at naglibot ako ng tingin. Ganun na lang ang gulat ko ng makitang kame na lang ni sir Paul ang natitira sa Bus.

"S-sorry s-sir. Natagalan tulog ko at napahiga ako sa balikat niyo"

"It's ok" sabi niya.

"Sana po ginising niyo ko"

Nahihiya kong sabi sa kanya.

"I tried to wake you up, i think 7x? Pero di nagising e. Mas lalo pa humigpit yakap mo" Mapanuksong sabi niya.

What the eff?!!!!!!!

"I'm sorry"

"Hehe. It's ok. We're already here. I think they waiting for us. Let's go?"

Sinabi niya yun ng nakangiti. Ng NAKANGITI!?

"S-sige po. K-kunin ko lang po mga g-gamit k-ko"

Mygahd! Max nakakahiya ka. Dalian ko kumilossss! Kung bakit kase napaka tulog mantika mo!? Jusko. CEO niyo po talaga ang ginawa mong unan?! Kaloka ka max!!

Tudyo ko sa sarili ko. Geeezzz. I feel so embarrased. Mga loko yun! Di ako pinagdala ng gamit?! Paano ko to ngayon dadalhin?!

"Need help?" Sir P.

"N-no n-need sir"

Pagtanggi ko sa kanya.

"You sure? Pero mukhang kelangan mo talaga e"

"Diba nakakahiya sir? Kayo pa mag bubuhat?"

"Ano ka ba. I won't mind. At isa pa I insist to help you. So wag ka na tumanggi ok?"

At di na nga ako nakatanggi kase pinagkukuha na niya mga mabibigat na bagay. Ang dami pa naman neto. Nahiya tuloy ako kase lahat ng gamit for the activity iniwan talaga nila.

"Sir? Pwede naman naten balikan e"

Biglang natigilan si sir sa sinabi ko. May mali ba?

"Ang dati?"

Natauhan naman ako kung ano ang ibig niya sabihin.

"N-no. I mean yung mga gamit. P-pwede naman naten balikan yung iba"

"Oh? Im sorry. I thought your pertaining about--"

"Sirrrr!" Jess.

Oh!!! Thanks God! Thank you bakla for saving me. Hays.

"Sorry di po namen nakuha agad, Inuna po kase namen yung mga foods e" jess

"It's ok. Si Max na lang tulungan mo. Kaya ko na to"

At biglang naglakad na siya. Hays. Sobrang tagal na nun pero bakit hanggang ngayon pinipilit niya pa din maging maayos ang lahat? Di ba siya napapagod. Lagi na lang siya ganun pag naiiwan kame dalawa. Kaya ayoko mag paiwan kasama siya e. Lagi na lang niya binabalik yung nakaraan na matagal ko ng kinalimutan. 8 yrs na ang nakalipas pero di pa din siya tumitigil. Ano ba pwede ko gawin matigil lang siya.