BAŞLIK PARASI

1

Hayat ne yazık ki adil davranmıyor kimseye. Kimi şan şöhret içindeyken kimimizde geçinebilmek için hayallerimizden, okulumuzdan, arkadaşlarımızdan ve belki de yaşamımızdan vazgeçiyoruz.

Ben Mihriban Alyaz 19 yaşımdayım.. Dar gelirli bir ailenin en büyük kızıyım. Babam ayakkabı boyacısı. Annem ev hanımı onun haricinde temizlik işleri çıkarsa çalışır. Bende aileme destek amaçlı mahalleden Ayfer ablamın yanında 5 yıldır çalışıyorum. Eğer okuma imkanım olsaydı modacı olmak isterdim.. Ama yinede modacı gibi birşeyim.. Mahallenin zengin kızları istedikleri yada hayallerindeki elbiseyi bana anlatır bende çizer dikerim.. Evet ben bir terziden çok fazlasıyım ama ailemin geçimi için ve benim yapmak istediğim ama imkansizliklardan kaynaklı okuyamadığım için kardeşlerimin okuması için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Evet benim 8 yaşında Melike adlı bir kız kardeşim ve 13 yaşında Mehmet Ali adında bir erkek kardeşim var. Onlar benim herşeyim.. Onlar için okulumdan bile vazgeçtim. Orta okuldan hemen sonra mahalle terzimiz Ayfer ablamın yanında işe başladım.. Tabi bu arada da açık öğretimden liseyi bitirme imkanına sahip oldum.

-Ayfer abla ben çıkıyorum, sana iyi akşamlar.

-Tamam canım, yarın biliyorsun ben yokum dükkanı sen açacaksın. Hayriye Hanımın siparişlerini unutma sakın.

-Tamam Abla, yarın ilk işim o.

-Hadi daha fazla bekleme iyi akşamlar

-Iyi akşamlar

Diyerek çıktım dükkandan.

Çıktım da benim biraz paraya ihyacım vardı. Acaba geri dönüp istesem mi? Yok yok olmaz öyle yarın onunda ihtiyacı olabilir.. Bir bakayım cüzdanıma bakalım ne kadar var.. Hmm 97 lira.. Yeter en azından kardeşlerimin ihtiyaçlarını giderebilirim diyerek kırtasiyeci Yılmaz amcamın dükkanına girdim.

-Iyi aksamlar Yılmaz amca

-Hoşgeldin kızım, ne lazımdı?

-Ben bakarak alayım Yılmaz amca.

-Tamam kızım.

Hmm Melike için kartpostal, el işi kağıtları, mukavva kartonu.. Bu kalemlik de çok güzelmiş.. Pamuk prensesli. Tam Melikelik. Neyse onu ay başında alırım kalsın. Mehmetim için de kalem silgi kalemtras birkaç birşey daha aldıktan sonra kasaya doğru ilerledim. Aslında Mehmet Alinin bir sırt çantasına ihtiyacı var ama o da bir sonraki ay inşallah. Şuanlik elindekilerle idare edecekler mecburen.

Aldıklarımı kasaya koyduktan sonra Yılmaz amca hesapladı.

- 102 lira kızım ama sen 100 lira ver yeter.

Ben ne aldım ya böyle. Altı üstü üç beş tane renkli kartonlar kalem silgi mukavvalar.. Allah Allah..

-97 liram var Yılmaz amca. Olur mu?

-Tabi kızım olur.

Mahçup olmuştum ama yapacak birsey yok.. Aldıklarımı Yılmaz amca poşete koyduktan sonra eve doğru yürümeye başladım..

E annem un istemişti. Of nasıl unuturum? Yapacak birseyim yok el mecbur o defter yine açılacak. Insallah bakkal Kadir amca sorun çıkarmaz. Bakkala girince

-Iyi aksamlar Kadir amca

-Buyur kızım

-Un alacağım ama bütün paramı kirtasiye de harcadım bu seferde deftere yazar mısın? Ay başında öderim.

-Kızım yanlış anlama ama defter biraz kabardı. Biliyorsun benim de ekmek teknem burası. Herkes veresiye istiyor.

-Anladım Kadir amca. Sorun değil iyi akşamlar.

-Dur kızım nereye? Unu al önce.

Uzattığı poşeti alarak

-Sağ ol Kadir amca. Ay başında ilk sana olan borcumuzun bir kısmını ödeyeceğim merak etme.

-iyi akşamlar kızım.

-iyi akşamlar kadir amca

Diyerek bakkaldan ayrıldım. Kadir amcada haklı tek geçim kaynağı o bakkal ve mahallenin bir kısmı veresiye alıyor. Kadir amca hem kanser eşine bakıyor hemde burayı ayakta tutmaya çalışıyor. Kadir amcamın ne yazık ki iki evladı da trafik kazasinda vefat etmiş. Yani kimsesi yok.

Bu düşüncelerimle eve girerken annemle babamın tartışmasını duydum ve duraksadım.

Annem

-Olmaz Hasan efendi olmaz böyle birşey olamaz. Dengi olsa neyse baş göz ederdik ama böyle olmaz.

-Sana fikrini soran olmadı Fatma hanım. Ben kararımı verdim. Mihriban Dervişoğullarına gelin gidecek. Herşey Melike için

-Melike! Ah kızım benim, nasıl olacak bu iş Hasan efendi? Aklım karmakarışık

-Tek çaremiz bu Fatma. Mihriban Dervişogullarına Mardine gelin gidecek. Melike yaşayacak.

-Evet Melike yaşayacak. Mihribanın beyaz gelinliği kefen olacak.

Duyduklarımla gözlerim kararır gibi oldu. Ne demek Mihriban Dervişoğullarına gelin gidecek. Bana sormadan, fikrimi almadan, tanımadığım bilmediğim bir adamla mı evleneceğim? Babam nasıl olur da benim adıma karar verir? Hem Melike'nin bu işle ne ilgisi var, ben hiçbir şey anlamıyorum.

Beğenip yorum yapmayı unutmayın.