04

391 33 5
                                    

7 december 2014, New York City

        Ik schiet overeind en kijk om me heen. Een nachtmerrie, gelukkig. Misschien had ik gisteravond niet Titanic moeten kijken. Ik pak mijn telefoon en ga weer rustig in bed liggen. Mijn telefoon geeft aan dat het zeven minuten over half elf in de ochtend is. Damn, ineens schiet het me te binnen dat ik vandaag met Sarah had afgesproken. Ik ga naar ons gesprek en kijk hoe laat ook alweer. Half twee is ze hier, nou maak daar dus maar mooi twee uur van of zelfs half drie. Sarah is nooit op tijd.

        Vermoeid scrol ik door mijn Instagram heen en een paar seconden later verlies ik de grip van mijn telefoon. Tehering, die deed meer pijn dan verwacht. Ik wrijf pijnlijk over mijn neus waar net mijn telefoon viel en open mijn front camera. Even een snelle check. Ja je weet het immers nooit. Ik gaap en schik van mezelf, misschien kan ik nog wel wat slaap gebruiken.

Ik leg mijn telefoon weer aan de kant en ga weer goed liggen. Ik doe mijn ogen dicht en probeer in slaap te komen.

        Ik strek me uit en draai een paar keer op mijn lichterzij en dan weer op mijn rechterzij. Ik pak mijn telefoon en kijk geschrokken naar de tijd. Het is twee uur en daaronder zie ik een berichtje staan van Sarah. Ik schrik heel even, wat nou als ze al voor de deur staat. Ik ontgrendel en ga naar mijn berichten.

Ben er rond kwart over 2. Verkeer vanaf hier is niet echt lekker meewerkend.. oeps

Ik lach zachtjes, en bedenk me dan dat ik wel mag gaan opschieten. Als een gek gooi ik mijn dekbed van me af, en ren zowat naar mijn kledingkast die ik opentrek. Ik haal er wat simpele kleding uit en ren rustig naar de badkamer. Haast heb ik zeker.

        Zodra ik omgekleed ben, doe ik haastig mijn make-up en haal als een idioot een borstel door mijn haar. Ik kijk op de mijn telefoon die net van 1:14 PM naar 1:15 PM springt. Oké rustig Jiamy, je hebt het gered. Je ziet er tenminste fatsoenlijk en toonbaar uit. Ik kijk nog eens rond in mijn kamer en zie dat het een enorme rotzooi is. Het zal wel, Sarah weet dat ik zo ben dus het maakt niet zoveel uit.

Ik loop de keuken in waar ik snel een banaan naar binnen werk. Dan heb ik tenminste wat energie. Zachtjes zet ik een akoestische afspeellijst op van spotify en doe alle gordijnen open. Vel licht komt mijn appartement binnen, wat pijn doet aan mijn ogen. Damn hell. Ik kijk rond en zie nog geen Sarah in aankomt. Alle straten en bomen zijn nog steeds bedekt met een heel klein laagje sneeuw. Het ziet er nu echt net uit zoals in sprookjes en zoals je je New York City fantaseert met kerst.

        Ik kijk op de klok, terwijl ik de laatste hap van mijn banaan neem. Het is bijna half drie, ik had deze kunnen zien aankomen. Ik plof neer op de bank en ontgrendel mijn telefoon. Geen berichten van Sarah, Daisy of Harry. Lieve Hemel Jiamy, stop eens met nadenken over Harry. Ga hem eerst maar eens beter leren kennen. Of nog beter, ga eerst maar eens lol maken met Sarah.

Toen ik hierheen verhuisde was Sarah op een kleine roadtrip, dus kwam ze vandaag een dagje langs. Nou ja, ze zei dat nog verder door moest naar het noorden dus had ik voorgesteld dat ze hier dan kon komen, we samen konden eten en ze daarna verder ging. Sarah is nou eenmaal iemand die liever 's avonds een stuk rijdt en dan ergens overnacht. Ik had nog voorgesteld dat ze kon blijven slapen, maar dat aanbod sloeg ze af. Haar afspraak ergens in het noorden kon ze namelijk echt niet missen.

        Ik gooi mijn bananenschil weg en niet veel later gaat de deurbel. Ik druk het knopje in waarmee het appartementsgebouw opent en zet nog even snel een paar schoenen aan de kant. Ik heb liever niet dat een van ons zometeen iets breekt, omdat ik een paar schoenen laat slingeren. Ik open de deur en wacht zo geduldig mogelijk tot ik Sarah uit de lift zie komen. Een geluidje van de lift klinkt op de verdieping en de liftdeur gaat langzaam open.

        Sarah stapt de lift uit en ze kijkt eerst de andere kant op, waar Levi woont. "Andere kant dumbass," lach ik terwijl ik tegen de deurpost aanleun. Sarah komt zowat mijn kant ophuppelen en voordat ik het weet hangt ze om mijn nek. "Oh mijn god Jiam, je woont op zo'n leuke locatie!" Ze laat me los en ik bedank haar, "het koste wel wat, maar ik heb deze schat eraan over gehouden." Ik ben gewoon blij met mijn appartement. Het koste me wel redelijk wat, maar kom op laten we eerlijk zijn. Als ze op een goede locatie in New York wil wonen moet je er wel wat voor ver hebben.

        "Nou kom binnen Saar, of zal ik je bij Levi dumpen?" Ze kijkt me een beetje raar aan, "m'n buurjongen sukkel. Nou kom je nog?" "Oh ja, ja ik kom." We lopen mijn appartement binnen, en Sarah zet haar spullen in de gang neer. Als we doorlopen zie ik dat ze haar ogen uitkijkt. "Jiam, dit is zo leuk!" Ze kijkt van links naar rechts, van boven naar onder en dan weer opnieuw. Ik kijk grijnzend toe, het ziet er gewoon zo grappig uit. Net als een kat die met een laserlampje speelt.

        Als ik thee heb gezet en we op de bank zijn gezeteld met wat goede muziek op de achtergrond hebben we het over van alles en nog wat. "Vertel eens Jiam, hoe ik december in New York." "Ge-wel-dig. Een paar dagen geleden begon het te sneeuwen, en het is gewoon zo mooi. Alle mensen zijn zo vriendelijk. Central Park is serieus net een sprookje!"

Ze knikt, "heb je soms een jongen ontmoet?" Sarah grijnst. "Hoe, wat?" Ik kijk haar stom verbaasd aan. "Oh kom op, ik ken je echt wel langer dan vandaag Ji, vertel!" "Oké, oké." "Yes."

        "Ik liep één december terug naar huis, want ik was die middag bij Daisy. In Central Park botste een jongen tegen me op, Harry. Hij bood gelijk zijn excuses aan en we hebben gewoon wat gepraat, nummers uitgewisseld en we hebben morgen afgesproken. Oh ja, de dag nadat ik hem was tegengekomen was ik in Starbucks aan het we-." "Werk je bij Starbucks!" Sarah haar ogen vergroten en lichten op. "Ja, ik werk bij Starbucks Sarah, rustig." "Starbucks als in d-." "Ja de enige echte Starbucks Sarah, mag ik verder vertellen?" Ze knikt hevig. "Nou toen ik dus aan het werk was," "Bij Starbucks," "Ja bij Starbucks, kwam Harry toevallig langs en op het eerste gezicht herkende ik hem niet en toen weer wel."

        Sarah grijnst, "je voelt iets voor hem Ji! Ik zie het aan je, je straalt helemaal! Geef maar toehoe!" Sarah lijkt af en toe zo'n ontzettend klein kind. "Ik weet het niet Saar, dat kan toch niet nadat ik hem pas twee keer gezien heb, één keer een fatsoenlijk gesprek heb gehad e-."

"Oh dat kan echt wel Jiamy, geloof me maar."

◈◈◈

update 2 vandaag!

ugh maaaan, one direction is dus al sinds vannacht in amsterdam en ik moet 20 minuten met de trein naar amsterdam maar ik mag niet en ik word echt helemaal gek.

naja, like the dubble update and this chapter?

omg guys, dankejulliewel dat ik met dit boek 55 in fanfic sta! ik heb echt al maanden niet meer zo hoog gestaan, lol.

stay fab, stay awesome

love y'all

Christmas » h.s [DUTCH]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu