Chapter 4 "Craziest Thing with Them"

611 17 4
                                    

C H A P T E R - 4

--Trexana's POV--

sakit ng ulo ko.. naramdaman ko agad yun nang magising ako..

minulat ko ang mata ko, ang labo. wala akong makita, pumikit ulit ako, naramdaman ko ang sakit ng katawan ko.. minulat ko ulit ang mata ko, ang labo pa rin, hindi ko mapagtanto kung ano ba tong nakikita ko.. isang malayo at maputi na di ko alam kung ano..

unti unti din naging malinaw ang lahat. pero parang umiikot ang paligid, nahihilo ako,

isang maputing kisame ang nakikita ko ngayon, umiikot sa paningin ko

napapikit ulit ako, ang sama ng pakiramdam ko.

teka, ano bang nangyari? ang sakit ng katawan ko

bigla kong naalala yung!!

"Darsha!!" napaupo agad ako ng binanggit ko ang pangalan nya, napahawak ako bigla sa balikat ko, napatingin ako dito kasi, may dressing ang braso ko at naramdaman ko lalo ang sakit nito, nang bigla akong naupo. pero... sina Darsha! ano nang nangyari sa kanila?!

"gising ka na pala..." napatingin ako sa nagsasalita, nasa may sofa sya, nakaupo at tila nagbabasa ng magazine.. teka nasan ako at bakit nandito si Chadlee?! si Chadlee kasi yun! o baka , dala lang ng sakit ng ulo ko ang nakikita ko ngayon, imposible naman atang sya yun. ah teka! naalala ko may nagtakip ng panyo kagabi sa ilong ko tapos bigla na lang akong nawalan ng malay?

isip.isip

sheyt!! eto na nga ba ang kinakatukan ko eh! yun na nga ba eh! ang makisali pa sila sa gulo.

ano to? nikidnap na ako? napatingin ako sa paligid.

bintana?

whit curtain

lahat halos puti ang kulay ng mga bagay,

may flat screen tv

yung bed kung nasan ako, puti din ang kulay

may medicine kit pa kong nakita sa wall

may IV stand

may mirror wall, at iba pa.. ano to? kung di ako nagkakamali.. hospital to

napatingin ulit ako kay Chadlee, nang tumayo sya dun at nilapitan ako..

sya nga ito?! at hindi ako namamalikmata. pero bakit nga?! dahil ba! hwaaaaaa! galit ba sya sa'min dahil sa ginawa namin kagabi! sya ba ang tumapos sa'min.. pero diba dapat patay na ko ngayon kung sya man yun. te-tekaaa yung mga kasama ko?!

"ba'bat ka nandito?... t'tskaa yung mga kaibigan ko! nasan?!" pangangambang tanong ko, e malay ko ba, tinapos na nya. hwag naman sana. di ko kaya, kung ganun lang din.

sana hindi na nya ko binuhay .

kalmado lang syang tumingin sa'kin "yung mga kasama mo.. pano kung sabihin ko sayong, wala na sila.. Are you willing to kill us?"

*silence

di ako makapag isip ng matino. ang paulit ulit sa isip ko ay yung sinabi nyang (wala na sila) (pano kung sabihin ko sayong...wala na sila) (wala na sila) (wala na sila)

"hinde" hindi sila mawawala, napatingin ulit ako kay Chadlee! "sabihin mong nagbibiro ka lang.."

may namumuo nang luha sa gilid ng mga mata ko,

"masyado kasi kayong padalos dalos eh.. kaya ayun. yung tatlo mong kasama.. pinaglalamayan nah. pasalamat ka nga binuhay ka pa namin eh"

"NO!!!" i screamed, masakit man ang balikat at ulo ko, agad umalis ako sa bed na yun, hindi ako naniniwala.. hindi kami ganun ganun na lang matalo, at lalong lalo na ang tatlong yun! hindi sila basta bastang mamatay na lang "SABIHIN MONG NAGBIBIRO KA LANG!!!" kasi magkikita pa kami ng tatlong yun.. mga malalakas sila.. kaya nilang lumaban sa kahit sino. kaya nila..

THE PLAYFUL GANGSTER!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon