The Accidental Sperm Donor { Complete }

Chapter 10

“What do you mean that they will be a part of our family?” Inulit ni Miss Eva ang sabi ni Tristan. “Anong kalokohan ito?” 

“Ma, calm down will you? Stop over reacting.” Kalmadong sabi ni Tristan dito. “I will explain later, but for now me and my guest will have our lunch. Nasa inyo na if gustong ninyong sumabay sa amin o hindi.”

He then grabs my hand after that and led us on the dining room. Sumunod naman si Miss Eva sa amin na nakasimagot at parang galit. Hindi ko nga lang alam kung kanino siya galit, sa akin ba o sa anak niya. Pero sana sa anak niya na lang, wala naman akong balak na maging part ng pamilya nila noh. 

“Magandang tanghali po.” Bati ng isang matanda na naghinhintay sa may mesa.

“Manang Susan, si Kate po at si Mia.” Tristan introduces us to the old lady.

“Ai, kagandang bata.” Lumapit ito kay Mia na medyo nahihiya. “Kamukhang kamukha mo siya iho.” Sabi nito sabay tingin kay Tristan.

Ngumiti lang si Tristan sa sinabi nito and assist us to our seat. Nakaupo si Tristan sa head chair with Mia to his left nakatabi naman ako and Miss Eva to his right na katabi si Manang Susan.

“Baby, what do you want?” Tanong ko kay Mia.

“Yong fried chicken po.” Mahinang sagot niya, feeling ko natatakot siya. Ang sama kasi ng tingin ni Miss Eva sa aming dalawa.

“Don’t you eat vegetables baby?” Tanong ni Tristan dito. Chopsuey, fried chicken at sinigang kasi yong ulam na nasa mesa. Tudo iling naman si Mia kay Tristan at tinuro yong  fried chicken.

“You should have made your child eat vegetable.” Miss Eva said as she put some rice on her plate. “Maganda sa bata ang kumakain ng gulay.”

“Ma..”Saway ni Tristan dito pero tinaas lang siya ng ina nang kilay.

“Isa po kasi yon sa namana ni Mia sa akin. Ayaw ko din po kasi ng gulay.” I inform them as I put some rice on Mia’s plate first then mine.

“Kaya pala ang taba taba.” Pabulong na sabi ni Miss Eva but was intended to be heard by all. Hindi na ako nagsalita pa at sumubo na lang ng pagkain.

“Ma! Will you stop!” Sighal ni Tristan dito. Medyo na gulat si Mia at biglang hinablot yong kamay ko.

“I won’t. I won’t stop not until this gold digger is out of this house.” Mariin na sabi nito na nakatingin sa akin. Hindi ko alam kung ano ang dapat kung maramdaman sa sinabi niya pero hindi ako nasaktan. Hindi naman kasi ako gold digger.

“Ma, this is my house at ako ang may karapatan kung sino ang papasukin ko o papatirahin ko dito. If you don’t approve of that then you can leave.”

Miss Eva and Manang Susan gasp at what Tristan said while I look at him with eyes wide open.

“You didn’t just said that.” Miss Eva said in shock.

“I just did Ma. Hindi ko gusto na iniinsulto mo ang ina ng anak ko at sa harap pa talaga ng bata.” Tumayo si Tristan sa pagkakaupo. “Ma, please leave.”

“I can’t believe this!” Tumayo na rin si Miss Eva. “You are favoring them than me? Your father will hear about all of this.” At ayun, umalis agad si Miss Eva na pulang pula ang mukha sa galit pero maganda pa rin. Dali dali siyang sinundan ni Manang Susan while Tristan sank on his seat.

“I’m sorry.” Mahinang sabi ni Mia tapos biglang humagulgul.

Nagulat ako kay Mia and I almost forgotten that she was there with us. Binuhat ko si Mia at pinaupo sa lap ko at niyakap. “Baby…please stop crying. Wala ka namang kasalanan.” I whispered to her ear as I stroke her hair.