From afar

Chapter 2

Vienna's Pov

Hindi ko napansin na napatigil na pala ako
sa paglalakad habang fini feel ang moment
ko pagkatapos ng sudden realization ko.

I........
I can't believe it!ganun ba talaga kabilis?

wtf i cant believe it....

pero kahit alam ko na Ang nararamdaman ko
At kaylangan ko parin ng assurance so I looked back at the place where he was standing.

But I was once again disappointed nang Makita kong wala na siya doon.

I roamed my eyes  at every corner of the store
to find him....

but I failed.

I scanned every people with my eyes but
its not enough to find him..

Pero kahit hindi ko siya nakita
ay parang sirang plaka namang paulit
ulit na nag papakita sa isip ko ang mukha niya.

*iniisip niya rin kaya ako? 😊*

I smiled like a mad man because of my thoughts.

nasisiguro kong ang mga taong nakakakita
sakin ngayon ay iisipin nilang
maluwag ang tornilyo ng utak ko o kaya nmn ay mang kukulam na may masamang binabalak.

pero isa lng ang pinaka nasisiguro ko....
at iyon ay ang.....
pakiramdam na........
nauutot ako*face palm*

ipinag patuloy ko ang pag lalakad ko at hindi pinahalatang umuutot ako.
laking pasasalamat kobat hindi iyon tumunig ng malakas.
pasimoke kong inamoy amoy iyon
napangiei na lng ako sa baho
ganun din ang mga taong napapadaan

pero ipinagsawalang bahala ko iti at ipinag payuloy ang paglalakad
hanggang sa makarating ako sa
counter at binayadan ang librong kinuha ko.

nang mabayadan ko na ay,tinungo ko na ang daan paunta sa pinaka unang shelf.

habang naglalakad ay may nalagpasan pa akong grupo ng 3 lalaki na nag bubulungan habang nakatingin saakin ung isa.
Hindi ko na lng sila pinansin at parang hangin na dinaanan lang sila  at nag dirediretso
kay Ron na naghihintay habang may bitbit
na mga libro ni Cecelib.

Agad niya naman akong nakita at nilapitan.
"beshi nagugutom ako" sabi niya saakin sabay
pulupot ng kamay sa braso ko
*may lahi ba itong pugita?*isip isip ko.

agad namn akong nakaramdam nang gutom,
hindi ko na kasi naharap mag breakfast sa pag mamadali
baka kasi mag transform to sa dragon ehh mahirap na hindi pamandin ako isang viking.

"bili ka" sagot ko sakanya.
syempe dahil isa siyang napakabait na kaibigan
binatukan niya ako nang napakalakas

agad na pinukulan ko siya ng masamang tingin.

syempre ikaw ba namng batukan ng uranggutan di ka masasaktan?!

"punyeta ka!wag ka na lng mag salita!"
pairap na sabi niya sakin sabay bitaw sa pag kakakapit

wala na akong balak na sagutin siya
dahil baka madamage na ang brain ko
kapag babatukan niya ulit ako.

tahimik na lng akong sumunod sakanya papasok ng Mcdonalds.

nang makapasok kami ay agad niya akong pina hanap ng pwesto at siya namn ay dumiretso sa counter upang mag order.
Hindi na siya nag abalang tanungin ako
ng anong gusto ko dahil alam niya namn na ito.

ipinalibot ko ang maya ko para makahanap ng table.
sakto namng may costumer ng paalis at vacant na ang seat nila na katabi lng ng glass wall swerte pa at nasa pinakadulo.

dali dali akong nagpunta doon at umupo para hindi kami maagawan.

dito sa pwesto namin ay malaya kaming makikita at makakakita ng mga dumadaan.ang hugis ng table ay pa square at meron parin doon ang mga pinagkainan ng mga pinalitan namin na agad rin namng inayos at nilinisan ng isang waiter.