"Hinay-hinay lang oi kay sayo pa bitaw, n'ya tugnaw pa."
Ako dayun gibalik og kupot sa iyang abaga ang akong duha ka kamot.
"Halog lang gud diha og gitugnaw ka. Mao gani nisayo ko kay magpraktis mi og sayaw karon. Nanawag nako si Dinah kanihang kaadlawon. Mao gyud ako namathan na kihanahanglan alas syete nana gyud daw kuno ko sa lungsod!"
Wala na lang ko nitubag og wala ko ibalik og halog kaniya.
Dili na bitaw kaayo tantong tugnaw, so okey na lang.
Sa dihang padulong na kami dulhog sa Paling-Paling. Kalit lang na nitaligsik. Timing pod na tungod kami sa waiting shade sa Obo. Nihunong siya . Nidali pod akog naog, dalagan sa waiting shade.
"Mamasilong sa ta oi. Medyo kusog-kusog ang taligsik. Wala ra ba ko kadala og ilisan. Wala man kaha ka nagdali?" matod pa ni Ric na nag-tarong og park sa iyang motor.
"Nagdali unta kaso kusog ang taligsik. Kinahanglan di ta mga basa ig-abot sa lungsod kay adto pa bya ko'g syudad!" tubag nako ni Ric samtang akong gipahidan ang akong mga bukton og face towel kay medyo basa sa taligsik.
Nido-ol si Ric nako. Basa usab ang iyang mga bukton.
"Pamahid oh, basa kay ka!"
Iyang gidawat ang akong face towel og gipahid niya sa iyang mga bukton.
"Mag-unsa ka sa syudad? Naa kay adtoon?" nagduko og busy siya'g pamahid.
Nakuratan ko sa iyang giingon. Wala dayun ko nakatubag. As if nag-abli -abli ko sa akong bag.
"Hala! Naa pa ka laing pahid diha? Hugaw na ni kay pwerte nakong pahid ani. Ako sa ning labhan n'ya i-uli lang nako."
"Ok ra oi, mao ra sad na akong nadala gud. Ambi lang na kay ako pod na gamiton ig-byahe nko."
"Sure ka? Di ka hugawan?"
"Amaw man ka! Mura man ka'g unsa oi. Silingan og barkada bya ta! Kaila ta oi. Ok ra oi!"
Og ako dayun kining gi-sakmit sa dihang iya kining gitunol kanako.
Pag sulod nako sa face towel sa bulsa sa akong bag kalit lang ni ring ang akong selfon.
Ako'ng gikuha sa akong bulsa og gitan-aw kong kinsa ang nanawag.
Hala si Peter!
Dali-dali nakong gi-silent ang mode og wala nako tubaga.
"Kinsa na nanawag nimo?"nido-ol si Ric kanako.
Akong gibalik og loklok sa akong bulsa ang selfon. Wala ko nitubag kaniya.
"Nganung wala nimo tubaga? Kinsa diay to?" nikunot ang iyang agtang na usa ka dangaw na lang ang among gilay-on.
"Wala oi. Alarm clock to nako. Wala nako ma-usab!"
"Weeeee? Atik oi. Ka-klaro atong tawag man 'to!"
"Hala, nitulak na! Tara adto na ta!"
Nigawas dayun ko sa waiting shade og gitan-aw kung wala na ba g'yug ang taligsik.
"See? Oh, wala na tara na. Og hapit napod mag-sun rise! Basin ma-late ka ni Dinah!"
"Ay sos! Change topic ka dayun para dili nako mahibaw-an kong kinsa to nanawag nimo! Sos!"
Nigawas pod siya sa waiting shade og gikuha ang iyang motor.
"Dali angkas na para padayun tag-dulhog."
Nido-ol dayun ko og ni-angkas kaniya.
Sa wala pa niya palargaha ang motor. Nilingi siya kanako. Iya akong gitutukan og maayo.
"Naa na ka-meet sa syudad?" ingon siya nga nanghupaw.
Ako pa unta siya tubagon apan wala na ako ka estorya kay iya na upod gikalit og bulhot sa pagpadalagan ang iyang motor.
Diha-diha naka-halog pod dayun ako kaniya.
YOU ARE READING
SOUTH BUS TERMINAL
RomanceSa karong panahona na pwerte ng usoha sa social media. Dali na kaayo makakaplag ug gugma. Ang selfon di na kaayo gamit para txt. Pero kusog na kini para chat. Like. Poke. Add. Chat. Friend. Unfriend. Block. Busy masyado ang finger sa click! ;)