Kuzey yıldızım✨

Ara verme bölümü

Nefes çaresizce ayrılmaya çalışıyordu tahir'den.
Ancak tahir nefesi daha sıkı bastırdı bedenine.
Ağlayan , kırılan , paramparça olan bedene.
Bunun sorumlusu tahir miydi?
Yoksa sevdaları mı?
Belki de nefes?
Ama nefes sevdasında tebessüm etmek den başka bir şey yapmadı ki!
Ama , ama tek sorun budur belki de?
Nefes gülümsedi , tahir alev aldı ve ortalık kül oldu!
İşte tek sorun buydu!

N: tahir bırak lütfen!
Diye ağalayarak bağırdı nefes.
T: bırakamam.
Diye fısıldadı kadının kulağına ağlayan adam.
Nefes bu sefer ayrıldı tahir den.
Ağlayan yeşil gözlerini adamın ağlayan kehribarkarı ile buluşturdu kadın.
Bu bakış o bakış değildi.
Bu bakış ,, mahvolduk " bakışıydı.
Nefes bir parmağını havaya kaldırdı ve tahirin dudaklarının ortasına yerleştirdi.

Nefes titreyen sesi ile konuşmaya başladı:
N: burada olan burada kalacak.
( evet hercai taymmm van sezon)
Tahir usulca indirdi nefesin parmağını ve bir elini aldı nefesin, kalbine koydu.
T: burada olan burada kalsa?
Nefes hızlıca elini çekti be kendi göz yaşlarını hızlıca sildi.
N: seninki orada kalsın , ben nereye koyacağım?
T: kalbine.
N: hangi parçasına?
Nefes hızlıca odadan çıkar, arkasında bir enkaz bırakarak.( aklıma sabiha gökçen havalimanın daki pegasus kazası geldi .😕 allah yardım etsin! Kazanın sebebi pilotun kuleyi dinlememesi .
Ve 3 ölümüz var. Olay yerine giden polislerde kaza yapmış ! 😕 nasıl bir şansızlık öyle değil mi? Ölen 3 kişiyi de allah rahmet etsin! Bu arada çığ meselesi de var! Bir sürü şehitimiz oldu! Askerler! 2 çığ geldi! Allah rahnet etsin!
Amin!)

T: gitme nefes!
Nefes arkası dönük kapıyı açmıştı.
Arkası tahire dönük bir şekilde konuştu nefes:
N: senin gibi hiç bir şey demeden gidiyorum!
Bir hıçkırık koptu şimşek misali.
Gözler çeşme oldu yağmur misali.
Sevdaları tutuştu aynı kor bir ateş gibi.
Sevdiler aynı deliler gibi.
Yaralandılar aynı kanadı kırık bir kuş gibi.
Parçalandılar aynı bir bardak gibi.
Biribirilerini tamamladılar aynı bir yapboz gibi.

Patron nefes ile tahiri odasına çağırır

N: ne var?
P:o ne var diyen dilini keserler! Sus! Altan aldık yenisin diye ama!
T: tamam! Karşında bir kadın var! Dikkatli ol!
P: sana ne-
N: yeter! Ne oldu söyle ?
P: ( iç çeker ve içkisinden bir yudum alır)
Bu olmasa beni kim kim sakinleştirecek?
Diyerek nefesi süzdü.
Tabi tahir delirecekti.
T:lan yavaş gel!
N: sen sus!
Nefes acı ve kızgınlık ile dolan gözleri ile tahire bir bakış attı.
N: ne oldu?
P: ikinizin sesi çok uyuyor! Bu akşam birlikte bir müzik söyleyeceksiniz!
N: ne! Olmaz!
P: ben ne dediysem o! Sus kız!
T: iyi! Sende düzgün davran patron falan demem!
P: nefes çık!
N: kapının önündeyim! Bir ses duydum mu içeri girerim ona göre!
P; çık dedim gerizekalı!
N: sen-
T: nefes çık! Çık! Nefes! Duymuyor musun çık dedim!
N: çıkıy-
T: çık!
Nefes çıkar ve kapıyı kapar.
Kapıya yaslanır ve göz yaşlarını serbest bırakır.
Sevdiği ama sevemediği adam ona bağırmış mıydı?
Hemde gözlerinden ateş püskürterek?
Onu üzen bu değildi!
Elin adamının yanında onu incitmesi , sözünü tutamamasıydı!
Hani incitmeyecekti onu?
Hani söz vermişti!
Hani!
Sözler kolayca verilir ama tutulmaz!

İçerisi
T: nefesle böyle konuşmayacaksın bir daha!
P:neden?
T: biliyorsun sen neden !
P; ah tahir ah! Ben değil sen az önce o kızı ağlattın ve bağırdın çağırdın! Sözünü tutmafın onu incittin!( nereden bildiğini ilerleyen bölümlerde öğreneceksiniz)
T: in-cittim mi?
P: kıza vuracaktın lan! Birde incittim mi , diyr soruyorsun! Bir daha bana diklenirsen nefese her şeyi anlatırım!
T: sakın! Öyle bir şey yapmayacaksın!
P:  uslan , olmaz!
T: şerefsiz! Akşam nefes ile sahneye çıkacağım!
P; güzel! Şimdi çık! Pardon , çık! Nefes ! Çık! Çıksana! Çık!
T: lan çıkıyorum!
P: sende nefese böyle bağırdın! Ve kolundan tutup kapının önüne bıraktın! Sen busun kaleli bu! Koca bir yalan! Söz tutmaz , bırakır gider!
Sen busun!
Tahir hızlıca çıkar , önünde ise ona korku dolu gözleri ile bakan nefesi görür.
Yeşillerin en güzel tonu kan çanağına dönmüştü.