"Ang bobo mo talaga, Cara!"
"Bakit ba ang tanga-tanga mo?! Ha?"
"Dapat namatay ka nalang!"
"Nakakahiya ka sana hindi na kita naging anak!"
Bakit ba kasi ako pinanganak pa dito sa mundong ito?!
Bakit ba ako tanga?
Bakit hindi ako magawang mahalin ng magulang ko?
Puro nalang bakit yan palagi ang tanong na tumatakbo sa utak ko pagnaaalala ko ang mga pinagsasabi sakin ng magulang ko sakin
Minsan nga iniisip ko na magpakamatay nalang kasi wala namang nagmamahal sakin ih
Bago ang lahat nakalimutan ko palang magpakilala ako nga pala si Cara Mendez
Nagmumuni ako ng biglang may sumigaw sa aking pangalan
"HOYYY!!! CARA! BUMABA KA NGA DITO!"
Dali-dali naman akong bumaba baka ano pang gawin sakin ni Ate Carmen
Nang makababa ako ay biglang nalang........
*SLAP!*
Isang malakas na sampal agad ang bumungad sa akin dahilan upang mapaupo ako sa sahig
A-ano naman ang kasalanan ko? Naitanong ko nalang sa utak ko
"Bakit hindi mo nilabhan ang mga damit ko ha!?" Sigaw niya sakin
"Pasensya na ate..."nakayuko kung sabi
Hindi ko namn siya masagot dahil malaki ang respeto ko sakanya kahit inaalila noya ako
"Tss... Hala! Dige labhan mo yan hah!"pasigaw na may kasamang galit niyang turan sa akin
Sinunod ko nalng sa inutos noya sakin
Kahit na ginaganyan ako ng pamilya ko I still love them and even they are not asking for my forgiveness I already forgive them
<<Fast forward>>
It's already 10pm at kakatapos ko palang sa paglalaba pero hindi pa ako nakakakain dahil inubos na nila ang mga ulam ni kanin ubos din
Hayys.. parang ayoko na...
Suko na ako...
Kahit namn anong gawin ko hindi parin nila ako mamahalin...
Patawad po panginoon kong gagawin ko ito...
Alam ko po na kayo ang nagbigay ng buhay ko at kayo lang din ang may karapatang kumuha sa buhay ko... p--ero
Hindi ko na po kaya
Kaya nakapagdisisyon ako na kunin ang sarili kong buhay
Paalam, universe..... Alam ko naman na walang iiyak sakin dahil isa lang naman akong basura at walng kwenta sa paningin nila
And everything went black..... dito na nagtatapos ang lahat...
«««When Morning Comes»»»
Pababa na ang mga tao sa isang bahay ngunit nagtaka sila na ang tahimik yata
"Ang tahimik naman yata.."salita ng ate ni Cara
"Hon, let's go downstairs I think nagluto na namn yung si cara"yaya namn ng mommy ni Cara sa ama nito
"Sige let's eat at baka nagluto na yung walang kwentang si Cara"sabat namn nito
Ngunit hindi nila alam na sa kwartong kanilang nadaanan ay may isang bangkay doon at kagabi lamang binawian ng buhay
"CARA!!!BAKIT HINDI KA PA NAGLULUTO!!"Umalingawngaw ang sigaw ng ate ni Cara sa buong bahay
Nagpresinta namn ang kuya nito na si Cairo upang puntahan ang kwarto ng kapatid na si Cara
Ngunit parang napako sa pintuan si Cairo ng Makita ang kapatid na naliligo sa sariling dugo
Naglian namn siyang bumaba habang sinisigaw ang mga salitang
"Mom!Dad!Ate! SHE'S dead!"
Para namang na-estatwa ang mga tao dahil sa narinig
Magmula noon ay nahimik na palagi ang mansyon na iyon Dahl patay na si Cara
Noong sinugod nila si Cara sa hospital sy patay na talaga iyon at nagpakamatay daw ito dahil sa depresyon
LESSON:
Mahalin dapat natin ang kapwa dahil ang pagsisisi ay nasa huli at ang depresyon naman ay isa iyang sakit kung tawagin pero dapat samahan natin ang mahal natin sa bujay upang malampasan niya iyan dahil pagsubok lamang yan ng panginoon sa atin
