Cold Bodies, Warm Hearts || ViceRylle

Chapter 1-The oddly introspective zombie

GENERAL POV

In a post-apocalyptic Philippines, Ang mga survivors ay namumuhay sa city na surrounded ng walls na para separate sila mula sa mga zombies o living dead. Ang kanilang leader na si Dr.Modesto Tatlonghari ay nag sends ng isang grupo, kabilang na dun ang kanyang anak na si Karylle Tatlonghari, at ang boyfriend nito na si Yael at ang Bestfriend ni Karylle na si Anne, sa labas para mangolekta ng mga pagkain at supplies para sa population. Nasa harapan na ng gate ang mag ka-grupo habang pinapanood at pinapakinggan ang kanilang leader na si Dr.Modesto na ama ni Karylle na kabilang sa grupo. Sa gitna ng good luck speech ni Dr.Modesto nag hawak kamay ang mag kasintahan na sina Karylle at Yael.

"Ready?"- Tanong ni yael na may halong takot at kaba.

"Uhh. Readyyy." Tugon ni Karylle na may halong takot at kaba rin.

"Ugh, guys? (Tingin kay K at Yael) Magkakasama pa rin tayo makakabalik dito noh!"-Anne

"Di ka sure (tingin kay Anne) Anne.."-Karylle

"Hello!? Wag kang nega gurl! Always turn negative thoughts into positive thoughts!"-Anne

"Chillax girls! okay? Keep calm and just kill those f*cking zombies!"-Yael.

"Yeah..yeah..of course (roll eyes) "-Anne

Nanahimik na lang naman si Karylle. At Patuloy pa rin sila nakikinig sa speech ni Dr.Modesto

"...Mabuhay ang pilipinas.."-speech

"Pilipino...pilipino...pilipino..."-Bulong na pagkanta ni Anne. napailing lang naman si Karylle.

".......GoodLuck and God bless Philippines."-End of speech ni Dr.Modesto at nag bukas na rin ang Big Gate para makalabas na ang mag ka-grupo at gawin ang kanilang mission.

Sa kabilang dako naman. Isang grupo rin ng zombies ang naghahanap ng kanilang makakain o mag hanap ng BRAINS. Sa group of zombie na ito ay may kabilang na isang oddly introspective zombie.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

KARYLLE'S POV

Nandito kami ngayon sa laboratory upang mangolekta na maaari naming mauwi sa city kung saan namumuhay kaming ligtas ng kapwa kong mga survivors. Kanya kanya kami ng tingin sa mga supplies.

KALKAL DITO

KALKAL DOON

...

Habang si Yael naman ang nagbabantay baka kasi sakaling may bigla biglang may pumasok na zombie...

"Did you hear that?"-napalingon sakin na sabi ni Anne habang may hawak hawak na medicine.

Natigil naman ako at pinakinggan ng mabuti ...

"Uhmm...I do." ang sabi ko naman..atsyaka sabay kami ni Anne na tumingin kay Yael. Pero tila hindi ito naniniwala o walang naririnig kaya napakunot noo lang ito saamin. Kaya bumalik na lang muli kami sa pag hahanap ng supplies. After a few minutes natigil na naman ako dahil meron talaga akong ingay na naririnig galing sa labas...kaya this time na curious na talaga ako sa ingay na yun.

"Ugh. Meron talagang ingay mula sa labas. I'll check it out!" palakad na sana ako pero pinigilan ako ni yael.

"Alright! Ako na..." inis na sabi ni Yael habang palapit sa may pinto habang kami ay nakatingin lang sakanya.