c h a p t e r 1.

358 8 0
                                    

chapter 1.

Lixander's POV

"What now, Sed? Ganyan ka nalang ba talagang bata ka huh? Hindi ka ba talaga mapirmi sa iisang tabi? You're always going out, making out. You're being pain in the ass! Bakit hindi mo gayahin ang kambal mo? Ced is— could you please stop? Stop comparing me to my twin! Kasi kahit ikaw, kayo ni mom. You don't really know us." Sumasakit ulo ko sa matandang to. Dada ng dada. I shouldn't come here. I should've just stay in my condo and get wasted.

"Oh by the way old man, Ced says get some rest and never to wake up again" I smirked when I saw him turned red. He's mad. Now its time to run, panihado, kahit nananakit balakang niyan, tatakbo yan makasapak lang sakin.

"GET BACK HERE YOU STUPID—" I immediately closed my car and drove fast as I could, who the fùck cares?

Napa tingin ako sa dashboard ng sasakyan ng makitang tumatawag pala ang kambal ko, langya talaga.

"Zup" I put my earpods.

"What happened this time?" Napa tiim bagang ako sa tanong niya. Fùck it. Mukhang nag tanong nanaman si dad kay Ced kung san ako pupunta.

"Dad happened. Damn that old man. Lahat nalang ng bagay na may kinalaman sakin ay pinakikielaman niya." Mag mula ng mawala si mom, wala na kong naging kakampi sa pesteng bahay na yon. Ced, my twin, is my father's favorite, while me, my mom. Pag dating kay dad, Ced is always his priorities. He's always been working his ass off for the company na ipapamana niya daw para sa anak niya. Tsk.

"Don't mind dad. You know, epekto siguro iyon ng gamot na iniinom niya kaya ganon ang mga inaakto niya" Nangunot noo ako, what medicine? Susunod na ba siya kay mom?

"What the hell are you talking about?" I heard him sight.

"Dad has Alzheimer's Disease. He often forgot everything about his life. About us. About mom." Panandalian akong natahimik. I don't know what to feel. Happy because he's no longer a pest to me, or nah, whatever.

"Uhm.. Ok, anyway, gotta'go. I'm on my way" I immediately ended the call and drove fast.

Sa kalagitnaan ko ng pag dadrive, I saw a woman. No. A very beautiful woman. She has this long wavy hair, a thin bloody lips, maybe because of the lipstick she used. A seductive green eyes. Damn baby. What a beauty. Pero hindi naka takas sa paningin ko ang blanko niyang ekpresyon. Parang patay ang luntian niyang mga mata niya. Hindi siya mukhang malungkot o masaya. Naka bestida ito na abot hanggang tuhod lang ang haba. She also wore a crown. Not to mention, it's Pietho's Crown. Pietho is a goddess of seduction. Well, gumraduate akong nakikinig sa history subject ko.

Nanlaki ang mga mata ko ng tumingin siya sa gawi ko at sa hindi inaasahan, puta nabangga ko pa ata. Nalintikan na! Agad agad akong bumaba ng sasakyan para tignan siya. Pag labas ko ng sasakyan ko, nakita ko siyang dinadampot yung rabbit. Anak ng teteng. Mamamatay nato, may balak pa yatang magsagip ng hayop.

Mas lalong nanlaki ang mata ko ng makitang lubog ang unahang bahagi ng kotse ko. May sabakal ba tong babaeng to? Tangina! Mas napuruhan pa ata ang kotse ko kesa sa kanya.

"Miss, are you—" Napa tigil ako sa pag sasalita ng makitang mariin niya akong tinititigan. Puta pre, mata sa mata. I couldn't speak. Parang namamagnet ako sa paraan ng pagtitig niya. Her green eyes are so intimidating,

Pietho's Last Mission "Goddess Of Seduction" (COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon