Een stap naar een andere wereld

Part 2

De volgende ochtend.
Mijn wekker ging om 7 uur. Ik werd wakker. In de plaats van zoals altijd op de snoozeknop te drukken, zette ik deze keer mijn wekker af. Want ik was al helemaal klaarwakker door de gedachte dat ik hem vandaag weer kon sturen. Ik opende mijn Instagram en ja hoor hij had gestuurd. Hij stuurde me :'Goeiemorgen prinses.😘 Goed geslapen? '. Toen ik dit berichtje las kreeg ik een warm en tintelig gevoel. Ik was zijn prinses...Al gauw reageerde ik terug dat ik heel goed geslapen had en vroeg ik hem of hij ook goed geslapen had. Waarop hij antwoordde dat hij goed had geslapen. Toen namen we afscheid want hij moest gaan werken en ik moest naar school. De schooldag ging gelukkig snel voorbij omdat ik de hele dag aan hem zat te denken. Toen de bel van het laatste lesuur ging greep ik mijn spullen bij elkaar als een bezetene en fietste ik zo snel mogelijk naar huis. Eenmaal thuis aangekomen maakte ik zo snel mogelijk mijn huiswerk zodat ik hem kon sturen. Eindelijk... Huiswerk gedaan. Net toen ik mijn Instagram wou openen riep men moeder me om te komen eten. Shit... Zucht... Ik mis hem... Eenmaal klaar met eten zette ik men bord in de vaatwasser, spurte ik naar boven en greep ik mijn gsm in de hand. Hij stuurde me dat hij me mistte. Best wel schattig. Ik stuur hem 'Hey' en sorry; en gaf hem alle redenen waardoor ik nu pas in de avond terug kon sturen. Hij vond het niet erg en vroeg of ik waarheid wou spelen. Nou dat leek me wel leuk, dan leer ik hem een beetje beter kennen. Dus ik zei ja. Hij begon me vragen te stellen en ik stelde hem vragen terug. Ik bewonder hem echt, hij is precies een open boek. Hij zegt vanalles over zijn jeugdjaren ook de minder goede dingen zoals zijn mama die in de gevangenis zat (en er nu terug zit) of zijn vader die aan de drank zat of zit. Hij is zo oprecht en eerlijk. Ik werd zo nieuwsgierig. Het kon toch niet zijn dat hij geen geheimen had voor mij. Dus ik vroeg het hem :'Wat is je grootste en diepste geheim?'
...
Het bleef stil. Ik voelde de spanning, de zware druk die over me heen kwam. Ik vroeg hem: 'Hey gaat het wel? Als je het liever niet zegt dan hoeft het niet hoor'. Hij stuurde me: 'Jawel ik moet het zeggen! Waarheid is waarheid!'. Ik voelde de irritatie, de woede die aan hem knaagde. Ik voelde me eigenlijk een beetje verontrust. Wat zou er nu nog erger kunnen zijn dan een moeder in de gevangenis en een vader aan de drank?
——————————————————

Hope you enjoyed it! ❤️