↬𝑷𝑺𝒀𝑪𝑯𝑶

Episode : S

-Ne ?!

-Efendim ?
Tek kaşı kalkmış kuşkulu gözlerle beni süzüyordu.

-Bakın Bayan Byun,bu işe çok ihtiyacım var belki evet ama bu teklifi kabul edemem 1.'si Ben bir moda tasarımcısıyım,Psikolog değil. 2.'si ben birçok insanın hakkına girmek istemiyorum.

-Açıkçası seni tebrik ederim böyle bir cevap beklemiyordum doğrusu ancak şöyle bir gerçek var ki biz moda dünyasındayız burada ki herkes bencil olur minnet eylemez.Misal sen tanınmış bir tasarımcı olduğun da seni bu yere benim getirdiğimi söylemeyeceksin çünkü EZILIRSIN.Bence bir kez daha düşün tatlım.?

Evet insanların her konu da bencil olduğunu biliyorum fakat ben insan olmayacağım zalim,bencil,kurnaz...vs. olmayacağım.Ne yapmam gerekiyor belki de annemi aramalıyım veya tiffany'i... düşüncelerimden beni ayıran telefonumun sesi oldu izin istercesine Bayan Byun'a baktığım da

-Bugün oldukça fazla telefon aldık sanki Tae ? Çıkabilirsin,sadece 5dk.

Ne kadar düşüncesiz bir kadın. arayan hiç beklemediğim kişi olan teyzemdi

-Alo teyze bir sorun mu var ?

-Yeon..eviniz,eşyalarınız her şeyinize haciz müdürleri tarafından el konuldu.

-Ne ?! Neden?

-Baban..Baban kumara başlamış ödeyemeyince kredi çekmiş bu sefer krediyi de ödeyememiş ve sonuç olarak..(derin bir nefes verdim)

-Anladım teyze onlara iyi bak ben bir kaç saate gelirim.

-Tamam canım.

Ahh tanrım şuan çıldırabilirim. Sanırım bugün Bayan Byun'un ve benim kara günüm.
"İnsan olduğum için özür dilerim birtanem."

-Bayan Byun teklifinizi kabul ediyorum.

-Harika o zaman benimle birlikte eve gel.

-Ahh peki.

İhtişamlı şirketinden çıkıp tabikide Şato olan evine gitmiyorduk saçmalamayın tanrı gözünü doyursun Byun Byul-min. Araba ışıklarda durduğunda parkta annesi ile sallanan bir çocuk gördüm ne kadar da mutluydu öyle
Keşke ben de şuan çocuk olsaydım annemin elinden tutup parkta oyunlar oynasaydım.Belki düşüp ağlardım,belki yeni arkadaş bulurdum.Ama mutlu olurdum.Şimdi mi ? herşeye inat mutluydum elbet fakat bir sızı var içim de kaldıramıyorum bu denli iğrenç olmayı belki de...

Sonun da beyaz saraydan farksız olan evine pardon "SARAY"ına ulaştık beni direk oğlunun odasına yönlendirdi.Açıkçası Hiç heyecanlı değilim sıradan bir insan sonuçta bu yüzden direk kapıyı çaldım gir komutunu beklemeden girdim neden bilmiyorum ama bu insanlığa fazla alışıyordum sanki.

-Keşke gir dememi bekleseydin!

Yarım saat önce intihara kalkışmış biri olarak fazla "Normal"di. Penceresinin yanında ki koltukta oturuyordu sol elinde papatya çayı olduğunu duşündüğüm bir içecek sağ elinde Decameron. ya da anormaldi bilemiyorum.Duavarlarından kitaplığına kadar odasında ki herşey siyah siyah vee siyahtı tek renk veren şey penceresinden soğuran ışıktı tabi o da ne kadar veririse bu karanlık içerisin de ...

-Dur tahmin ediyim sen şu annemin ünvan sahibi olmak için beni iyileştirmeye gelen kızlardan birisin öyle değil mi ?

Bu söz her ne kadar kalbimi kırmış olsa da doğruydu,ama altta kalmak gibi bir niyetim de yoktu.

-Sana açık olup bu işi bitirmek istiyorum.Evet şuan yaptığım şey iğrenç farkındayım ama ihtiyacım var herkes senin gibi ağzın da altın kaşık ile dünya ya gelmiyor.İzin ver sana yardım ediyim,arkadaşın olayım!

Alay edercesine ağzından sadece bir "HAH !" kelimesi çıktı daha sonra elindekileri yanında ki sehbaya bırakıp ağır adımlarla yanıma geldi bir tutam saçımı alıp çekmeye başladı evet şuan saçım bildiğiniz çekiliyor ama ne çok sert ne çok yumuşak

-Çok konuşuyorsun madem benimle ilgilenecksiniz Bayan ?

-Taeyeon.

-Pekâlâ Taeyeon ilk kural konuşma.

-İyi ama konuşmadan nasıl-

-İkinci kural soru sorma ve-

-Bu ne böyle ben senin evcil hayvanın falan mıyım?

-üçüncü kural ne olursa olsun sözümü kesme!

Sonlara doğru sesini yükselterek konuştu beni korkutmak istercesine ama eminim şuan kendisi deli gibi korkuyordu korkan kişi bağırır bu bir felsefik gerçek

-dördüncü kural bir şeyi bir kere söylettir ikinci kez söylersem fena olur.

-Peki ne istiyorsun nasıl yardım edebilirim sana ?

-İlk olarak çayımı tazeleyebilirsin

-Ya-

-Dördüncü kural!

Çekeceğim var bu şizofreninin elinden...