STAR DREAM UNIVERSITY

PROLOGUE

Prologue:

“Tumakbo kana anak! Tumakbo kana” Naghihingalong pakiusap ng lalake sa kanyang anak.

“pero tay, dikita kayang iwan! Di ko kayang pati ikaw mawala sa akin”

Umiiyak na sagot ng sampung taong bata.

“anak kahit anung mangyare, lagi mong tatandaan na kaming lahat laging andyan sa puso mo” Sabi ng lalaki sabay turo sa puso ng batang lalake

“at wag mong kakalimutan, isa kang prinsipe, you’re the ruler of this nation, and the whole world. Kaya wag kanang umiyak, ang tunay na lalaki hindi umiiyak, ano nalng ang sasabihin ng mga tao pag nakita nilang ang prinsipe ay umiiyak!!?” papagaan ng loob ng lalaki sa kanyang anak!

“no! lalabanan ko sya! I will fight para matapos nato! Ako naman ang kailangan nya diba? I will fight” matapang na sabi ng anak

“anak listen! Alam kong kaya mo syang talunin but not now. Your too weak for him kase bata kapa , magtago ka, magpalakas, and when the time come’s comeback and make a revenge for me and your mama!” sabi nito

“pero tay!”

“wala ng pero pero anak! Please para sa kapakanan mo at ng buong mundo, please!” pagmamakaawa ng ama

“mahal na hari! Kailangan napo nating umalis dito! Malapit napo sila” paalala ng kawal na kanina pa nag mamanman sa labas ng pinagtataguan nilang kweba

“anak this is for your own good and for the world! I’m sorry but I need to do this!” the king get his wand in his pocket and swing it to the air kasabay ang pag cast nito ng spells.

“puertata” kasabay ng pag cast ng spell ng hari ang pagbukas ng portal papunta sa mundo ng mga tao.

“tay!please diko kayang mawalay sa inyo! Please” iyak ng bata habang naka akap sa paa ng kanyang ama

“tray!” pagtawag ng hari sa kanyang general. Na agad naming pumasok upang harapin ang hari

“alagaan mo ang anak ko! Train him! Hanggang sa lumakas sya! Sayo ko ibibilin ang future king ng mundong ito, please alagaan mo ang anak ko!” pagmamakaawa ng hari sa kanyang heneral!

“masusunod po mahal na hari! Handa akong paglinkuran ang susunod na hari! Makakaasa po kayo!”

“salamat tray! Sige nat pumasok nakayo sa portal, ng makatakas nakayo!” utos ng hari sa kanyang heneral sabay tanggal ng pagkaakap ng kanyang anak. Niyakap nya ito at binulungan dahilan ng pagkawala ng malay nito

“ his memory will be gone for now! Babalik ito kapag nagging hari na sya ulit! “ sabi nito sa kay tray!

“opo mahal na hari! Makakaasa po kayo sa akin! Aalis napo kami!” huling sabi ng heneral bago nito kinarga ang batang nawalan ng malay at pumasok sa portal!!

“magiingat kayo, aking anak. Wag kasana lamunin ng galit. Gabayan nyopo sya mga maharlika” huling sabi ng hari bago ito nilusob ng mga kalaban.