Beyaz bir güvercin gibi
En beklemediğin anda
Hatırlamazken beni
Zaman durmuşken
Ansızın köse başında
Tamda yağmur yağarken
Çıkıp gelicem..
En son kaldığın yerde
Oturduğun bankta
Ama sen tanımıyacaksın yine beni
Her zaman olduğu gibi
Unutacaksın..
Anlamıyacaksın bile...
Ne kadar körsün..
Keşke görsen..
Karanlığın aydınlığı selamladığı vakit
Son çağrımı duysan
Bazen çaresizce terk ederim
Ama sen yine anlamazsın..
Hiçbir zaman anlamadıģin gibi
