Simdi cebime koyduğum paralar kadar değersiz
Ruhum sonsuz bir bekleyiş içinde
Bu bir ebediyete yolculuktur
Bir ömür bekleyiş
Şimdi yolculuk için hazır
Bir kitap,bir kalem ve bir de kağıt
Bitmek bilmeyen yollar
Yolun sonunu görmek istemeyenler
Ve kulaklarda çalan nameler
Ben bir tren rayında kaybettim
Çocukluk anılarımı
Ben cahiliye döneminin esiriyim
Mavi önlük yerine beyaz gelinlik var üzerimde
Dört duvar içinde bir oda
Başımda beyaz bir duvak
Gecelerden korkar oldum
Dışarıda top oynarken
Gel düğün yapıyoruz dediler
Göz yaşı dolu,insanlık dışı
İçimde çığlıklar kopuyor anne
Duy sesimi insanlık ...
Artık küçük kalplerde kocaman yaralar açmayın
Açın gözünüzü..
Almayın çocukluğu..
Unutulmayan acılar bırakmayın
