SADECE İÇİNDE YAŞA

-3-

Selam :D Nasılsınız ? İyisinizdir iyiii :D Neyse Multimediada Hira var. Iyi okumalaaarr. Muck :D

Onu gördüğümde dersten çıkıyordu. Hani ilk görüşte aşk derler ya işte oydu. Aşık olmuştum. Birisi nasıl bu kadar hızlı aşık olabilir ki. Okulun ortasında durmuş deliler gibi ona bakıyodum. Gözlerimi bir türlü ondan alamıyordum. Büyülenmiştim adeta. 'Rüya gelsede beni bu büyüden kurtarsa' diye içimden geçiriyordum ki Rüya geldi. Kötü anların kurtarıcısıydı Rüya, beni de kurtarmıştı. Bilmiyorum ama ben aşka inanmazdım. Hatta aşık olanlarla dalga geçerdim. Ama benim başıma geldi. Yürüyorduk ve birden "Hey!" diye bi ses geldi. Arkamı döndüm. Oydu aaa bir dakika o(adı Eymen'miş) "Hira cok tatlı" demiş. O an o an çok mutlu oldum. Havalarda uçuyordum sanki. Konumuza gelelim. Arkamı döndüm ve Eymen yanıma geldi. "Selam" dedi. Şaşırdım. Arkadaki kızlarda şaşırmıştı. Hemde şoka bile girmişlerdi. Kesin bir sonraki teneffüste dedikoduya başlayacaklar. Ama ben o anın tadını çıkarmak istiyordum. Konuşmaya karar verdim(sonunda!). Bilmiyorum ama benle yakın olmak istiyordu. Bende fırsat vermedim değil tabi. Aradan 2 gün geçti ve biz daha çok yakınlaşmaya başlıyorduk. Zaman geçtikçe yakınlaşıyorduk. 1.dönem bitti. Biz de Eymenle çok yakındık hiç konuşmamasından iyiydi. Son güne geldik. Son zil çaldı. İçeriye girdim. Baktım kimse yoktu. Arkamdan kapı kapanma sesi geldi. Döndüm. OMG! Eymendi! Elinde bi buket vardı. O an dünyalar benim olmuştu. Geldi ve "Benim hayatım olur musun?" dedi. O an şok oldum. Nerdeyse bayılacaktım ama bu anı kaçıramazdım. "Evet" dedim ve boynuna atladım. O beni seviyordu bende onu seviyordum. Tatilde hep beraber sabahlıyorduk. Aslında bişey söyleyecem ama kimseye söylemiceksiniz. Çaktırmak da yok. Ben bunu benden beklemezdim. Yani ben aşka inanmayan birisi olarak ama nasıl olduysa olmuştum. Kesin yine büyük laf ettim ama olsun ben aşık oldum. Yani kabullenmem gerek. Rüya'yla aramız açıldı herşey benim yüzümden olmuştu. Rüya'yı çok boşlamıştım kendimi kötü hissediyordum. En yakın arkadaşımı kaybediyordum. Gönlünü almam gerekti aradım. "Buyrun Rüya'nın telefonu" diye bi ses geldi. "Efendim ne oldu" dedi. "Bende seni çok özledim" dedim. "Gerçekten mi? Emin misin?" dedi."Lütfen Rüya yapma. Yarın dışarıya çıkalım. Hadi."dedim. Rüya "İşim var, gelemem. Kapatmam lazım görüşürüz!" dedi. Ne bilemedim ama Rüya'ya da hak veriyorum. Bana öyle yapsa bende aynı tepkiyi verirdim. Okulun başlamasına 1 hafta kalmıştı ve biz Eymenle konuşmamıştık. Korkmaya başlamıştım. Okul başladı. Eymen okula gelmemişti...