Chapter 2

30 1 0
                                    

Lalaine🖤

Hinanap ni Lalaine kung saan gaganapin ang interview niya sa kasamaang palad mahaba na ang pila kaya umupo muna siya.

"Ano ba naman yan ang aga ko na pero may mas maaga pa sakin, hay buhay kung mamalasin ka naman oh."napabuntong hininga na lang ako habang sinisilip ko kung  malapit na ko sa katotohanan.Dahil malayo layo pa ako ipinikit ko muna sa kinauupuan ko.

At hindi ko namalayan nakatulog pala ako. At napamulat
ako dahil sa malakas na  pagtawag sa pangalan ko.

"Lalaine Reyes!!!", nandito ka pa po ba?, sigaw nung matabang babae na siguradong sekretaria ng may ari ng company.

"Ay present pa po ako mam", sabay taas ko ng kamay ko at humabak palapit sa kanya.

"Alam mo Miss maganda ka."sabit niya nung nakalapit na ako sakanya."Kaso bingi ka!".dagdag niya, ok na sana eh at  nakitawa pa yung mga nasa malapit saming dalawa.

"Perfect".saad ko sa mahinang boses para hindi niya maintindihan.Akala mo perpek eh.

"May sinasabi ka? "Tanong niya sakin.
"Ay sabi ko po ako na po ba? ".palusot ko nalang baka di ko maoigilan sarili ko leletchunin ko siya.

"Ok, pasok kana.GoodLuck"sambit niya na may pagkasarcastic.

Pagpasok ko sa loob ng opisina namangha ako dahil sa ganda ng disenyo.Black wall na pinaresan ng mga abstract paintings  napaka manly ng datingan.Napahinto ako sa pagsiyasat sa loob ng opisina ng  may  tumikhim.

"Ehem, yan ba ang inap-applayan mo dito? Ang magmasaid sa loob ng office ko? "Sambit niya na may halong pag-iintriga,   napalingon ako bigla at nagulat ako dahil siya yung lalaking nakabangayan ko kanina sa entrance, hm talagang mataas ang posisyon niya tama yung hula ko kanina.

"Hindi naman po nagandahan kasi ako sa disenyo ng office niyo, sir".sagot ko at hindi pinahalatang nagulat ako.

Ngumisi siya "Ofcourse, I want the best for me at ayoko ng low class na disenyo."pagmamalaki niya sakin, ang yabang naman.
Ngumiti nalang ako ng pilit sa kanya.

"Oh you are Lailaine Reyes a girl who don't have manners".sambit niya habang hawak ang resume ko at makikita mo sa mga mata niya na parang mangangain ng tao.

"Ha".yan lang ang lumabas sa bibig ko sa  sinabi niya, ako walang manners eh ano naman siya.kainis sarap lamutakin mukha niya.

Nakatingin siya sakin ng masama "Oh, you don't remember me? Ang bilis mo naman makalimot,paano mo magagawa ang trabaho mo nag maayos kung  makakalimutin ka, ayoko ko pa naman ng ganyan sa company ko baka ikaw pa maging dahilan ng pagkalugi."sambit niya na may halong pang iinis.Sumusobra na siya ah.Porket siya ang may -ari ay wait siya ang CEO ng company na to pero nagsearch ako eh hindi nagsisinungaling lang siya.

"Oh totoo? Ikaw may ari baka naman kanang kamay ka lang ng CEO ng company na to?As far I know si Sir Wilson Chan nag may ari nito."ngisi ko sa kanya. Ano akala niya sakin hindi ako nagbackground check sa kompanyang pinag -applayan ko.

"Saka ang yabang mo."saad ko sabay irap gusto niya pala ng makaharap ng sinasabi niyang walang manners a, ok pagbibigyan ko siya.

"FYI, hindi rin po ako ulyanin, nagsorry naman na ako kanina, diba?."Sabay ngiti ko sa kanya at makikita sa mukha niyang sasabog na siya sa inis.

"And Oppss halla ka baka nalulugi na itong kompaniya mo kasi ikaw yung makakalimutin".sabi ko sa kanya na ikinalumot ng mukha niya konti nalang may lalabas ng apoy sa ilong niya dahil sa inis at galit.Hindi ako magpapatalo sa kanya at itotodo ko na ang lahat kasi hindi ki na itutuloy ang pagtratrabaho kung ganito naman ang magiging boss ko.

"Nga po pala, akin na yang resume ko hindi na ako magpapainterview.Sayang lang kasi malulugi na kompanya niyo".sambit ko sabay hablot  sa hawak niyang resume ko.

Pero nagulat ako dahil natabig ko yung vase na nakapatong sa lamesa niya, dahil sa lakas ng pagkahablot ko sa papel na hawak niya.Napanganga nalang ako at nagulat nalang sa sumigaw sa harap ko.

"Bullsh*t".mura niya

"You know how much is this?".tanong niya sakin na bakas sa mukha niya ang galit.

"Aba, bakit mo tatanungin sakin, ako ba ang bumili? ako ba ang nagbenta sayo? Sagot ko sa kalmadonong boses.

"You will pay for this".asik niya sakin."But I think, you can't".saad niya.wow a matapobre pa pala.

"Magkano ba at babayaran ko?"tanong ko sanya na may pagkataray.

"100 million, you can?"and then he smirked.

Napaawang nalang ako sa narinig ko,  100 million? Sa maliit na vase na yun.? Potragis saan ako kukuha nang ganun kalaking halaga ni wala nga akong 100k na ipon.hay talagang pinanganak akong malas.

The Deadly Look Of My Billionaire Boss.(Archer Chan) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon