MATRUŞKADAN HAYAT

ILK GUN.

-Denizzz!

- Efendim anne?

Bi rhat birakmadilar. Yeni tasindik tabi koca villayi yerlestirmek zor anlarim ama yani beni surekli cagirirsa da is bitmicek.

- Kizim odani topladin mi

- Ha evet anne benim sekiz tane kolum var olaganustu biz hizla topluyorum Allahim yaa.

- Kizim sen napiyosun bes saattir?

- Anne bi git yaaa bi git.

- Uyardim herkesi o odayi kimse toplamicak.

O sirada iceri eylul girdi.

-Oooo abla odan bizimkilerden daha guzel

- Senden buyuk oldugun icin secik hakki bendee.

- Hayir ama....

- Saka saka eve ilk ben geldim. Odami da o zaman sectim.

- Hmm neyse tamam.

- Ha eylul barisa da soyle hazirlansin aksam kesfe cikalim buaralari.

- Tamam.

Ziplaya ziplaya ayrildi yanimdan.Bi insan geziyi bu kadar sevemez ya.

&

Aksam kardeslerimi alarak yuruyuse ciktim.

- Deniz bak orada gitarli bir grup sarki soyluyor. Hadi gidelim.

Aramizdaki yas farki cok cok fazla olmadigi icin bana deniz diyor. Ama bu o lafina sinir olmadigim anlamina gelmiyor tabi.

- Ilk once sahile gidelim bence. Orada biraz oturduktan sonra geliriz buraya.

- Uf abla napicaz biz orda. Gidelim iste.

- Ben sahile gitme taraftariyim. O zaman biz gidiyoruz degil mi baris? Baris da eylulden buyuktu.once eylule bi trs ters bakti sonra da

- olur. ,Diye karsilik verdi.Bana donduler. Bir kez daha isteyip istemedigimi sordular ama ben istemiyordum.Kafami salladim ve onlar arkalarini dondukleri anda bana carpan bisikletin tekerini hissettim.

- ah!

Yere yuvarlandim.Ustum basim toprak icindeydi. Ve kolum siyrilmisti.Donup baktim.Benim yasimda biri ( Hemen anlamistim) yanima geldi ve sordu:

- Iyi misin?

- Ole mi gorunuyorum?

- Pardon klasik soru tarzi iste.Yardima ihtiyacin var .

- Hayir yok.

Hizla kalktim. Ustumdeki toprak parcalarini attim.Sonra da ona yaklasarak, sinirli bir ses tonuyla soyledim:

- Sana birsey soyleyeyim mi? Bisiklet kullanmasini bilmiyorsan kullanmamalisin.

Cevabini beklemeden yurudum gittim.Arkamdan seslenen Eylul du.Arkasinda o gitarcilar.

- Abla hata yapiyorsun.Bisey olmadi. O kadar atarlanmana gerek yoktu. Kendine gel artik kucuk bir cocuk degilsin.

O bilmis tavriyla gitarcilarla birlikte donup gittiler. Tabi arkalarindan bana bakan kalabalik ve o bana carpan okuz de gitti. Ben de mal gibi orada oylece kaldim.Sonra da dondum ve sahile ilerlemeye basladim. Bu kiza inanamiyorum ya gercekten bir insan bu kadar umursamaz olmamaz beni resmen asagiladi. Icimden boyle soylenirken sahile vardim.15 dk sonra birisi arkamdan seslendi.

- Merhaba.

Tanimiyordum.Ama eylul un yaslarinda biriydi.

- Merhaba.

- Ben abim adina biraz once olanlardan ozur dilerim.

- Sen onun kardesi misin?

- Evet.

- Seni gonderen abine soyle gerek kalmadi.

- O beni gondermedi ki.

- Tabii eminim...

- Ama gercekten..

Yuz ifadesi cok gercekciydi.Yada ben o an herseye inanacak kadar asagilanmis  hissediyordum kendimi.

- Tamam. Saol. Ama bence onun yaptiklari icin ozur dilememelisin.

- Ilk defa olmuyor.

- Onerimi dinlemelisin bence.

- Dusunucem.Bu arada ben kivanc.

- Ben deniz.

Iste konu buradan acildi.Gece boyunca sohbet ettik.En buyukleri abileriymis.Adi selim. Bana carpan.Benden bir yas buyuk.Kivanc da tahmin ettigim gibi Eylul un yaslarinda..Ve Barisin yaslarinda bir kiz kardesleri varmis. Yani bizim ailenin yaslariyla hemen hemen ayni sadece selim benden bir yas buyuk onun disinda yaslar ayni kivanc la eylul barisla onlarin kiz kardesi.. Ustelik evlerimizin arasindaki mesafe de yurumelik.Sabaha kadar sohbet edicek bir suru konu bulmustuk. Bu arada kolumu sarmama yardim etti.Ustumu temizledim.Yuzumu yikadim. Harika baslamasada guzel devam etti.