MATRUŞKADAN HAYAT

SELIM...

-Deniz abla iyi misin sen gecenin bu saatinde burda neden boyle oturuyorsun?

Gelen kivancti. Selim'in beni biraktigi yerde oturuyordum.Kac saattir burdayim bilmiyordum ama hava kararmisti...Zaten bizimkilerde atesin yaninda gitar calmayi bitirmislerdi herhalde.Kivanc sorusuna yanit alamayinca endiselenmeye baslamisti.

- Deniz abla ne oldu? Selim nerde?

Selim.....Konusmak istemiyordum.Agzimdan dokulecek her kelime yuregime bir bicak gibi saplanacakti.Cunku yalan soylemek zorunda kalacaktim.Ve Selim.... Bu soz canimi yakiyordu.Hem de cok.... Nedenini bilmiyorum ama Selim diyince bir kotu oluyordum..Kivanc yine cevap alamadi. Ve gercekten endiselenmeye baslamisti.

- Deniz abla ? Ne oluyor ne oldu niye boylesin?

Cok fazla soru soruyordu.Kafam yeterince allak bullakti zaten.Yanliz kalmak istiyordum.Ve ayaga kalktim.Hizli adimlarla yurumeye basladim. Hayir eve degil Selim'e gidiyordum.Ben yasananlari icinde tutan bir insanim ama eger olay karsimdakiyle ilgiliyse ve onun bir sozuyle cozulecekse kesinlikle pesini birakmam.Ve simdi bu olayi cozecektim. Beni su noktada insanlar durduramazdi.Kivanc arkamdan bagiriyordu. Buyuk ihtimalle sinirden birseyler yapacagimi saniyordu ama ben sinirli degildim. Saskindim.Sasirmistim...Ve Selimlerin evinin onune geldigimde durdum.Ne soyleyecegimi dusunmemistim.Ama cok da onemli degildi.Icimdekileri soylemeliydim.Ve zile bastim.Kapiyi acan Selimdi.Yuzune bakamiyordum.

- Selim.Biraz konusabilir miyiz lutfen?

- Olur.Tabi. Iceri gec.

- Saol.

Iceri gectim.Oturdum.Gozlerimi alan ahizenin isigi ve sicakla kendime geldim.

Niye boyle birsey yapmistim sanki? Niye? Ne diyecektim? Bu panigimi Selim bozdu.

- Ne konusacagiz?

- Selim bak orada yaptigin ...

Sozumu kesti.

- Unut gitsin tamam mi bir hata yaptim.Afedersin bir daha olmayacak.

Buyuk bir hata yapmis gibi davrandi.Ben bir sureligine de olsa onun beni sevdigini dusunmustum ama. Yanilmisim.

- Ben buraya bu sozleri duymak icin gelmedim.Ben sana birsey anlatmak istiyordum.Ama iyiki sozlerini dinlemisim.Yoksa aptal aptal anlatacaktim dusunduklerimi.

Ayaga kalktim ve aglaya aglaya eve kadar gittim. Kimseyi gormek istemiyordum.Annemler yarin yurtdisina cikacaklardi ve bir ay kadar gelmeyeceklerdi.Ondan dolayi onlarla vakit geçirmek istedim.Sonra da uyudum aglaya aglaya.Ne yapacagimi bilemez olmustum. Ve herseyi unutarak yatmaya calistim.Hayatimi berbat etmis gibi hissediyordum...

&

Sabah erken kalkip yuruyuse cikmistim.Annemler de 1 saate kadar gideceklerdi. Donup onlari ugurlamaliydim.O sirada arkamdan seslenen birinin sesi dusuncelerimi böldü.

- Deniz abla

Neseli sesinden gelenin melodi oldugunu anlamistim.

-Efendim melodi?

- Bu aksam bizim evde bir parti var gelmeni rica ediyorum.

-Bilemiyorum ki.

-Kardeslerini getirme ama.

-Neden ?

-Cunku genelde senin yasindakiler olucak bende gitmicem partiye.

-Iyi Kivanc'i da al bizim eve gel o zaman.

-Tamam.Bu arada kirmizi bir elbise partide adinin cikmasini saglicaktir.

-Onerin icin saol.