Η Συγγένεια!!!

ο εφιάλτης

Γεια σας είμαι η Χριστίνα και έχω να σας περιγράψω μια ιστορία . Λοιπόν ήταν Κυριακή βράδυ και όλοι κοιμόντουσαν όταν είδα έναν εφιάλτη και ξύπνησα απότομα. Είδα ότι όλοι μου οι φίλοι πέθαιναν. Αφού έκανα τον σταυρό μου ξανά κοιμήθηκα. Το άλλο πρωί είχα έναν διάλογο με την μαμά μου για αυτόν το όνειρο
Χ:Μαμά χθες το βράδυ ξύπνησα από έναν τρομερό εφιάλτη
Μ: Τι εφιάλτη αγάπη μου
Χ: Είδα ότι εκεί που ήμουν με όλοι μου την παρέα ξαφνικά ένας ένας μπαίνανε στην γη και έβγαιναν ταφόπλακες από πάνω τους....
Η μαμά πανηκοβλήθηκε. Δεν ξέρω γιατί αλλά το κατάλαβα. Αμέσως μετά κατέβηκε ο μικρός μου αδερφός και δεν πρόλαβα να την ρωτήσω γιατί τρόμαξε. Έφυγε για την δουλειά της και εγώ για το σχολείο. Μόλις γύρισε άρχισα να την ρωτάω διάφορα αλλά συνέχεια με απέφευγε
Χ: Μαμά γιατί το πρωί που σου είπα τον εφιάλτη μου πανηκοβλήθηκες;
Μ: Άσε με Χριστίνα μου έχω δουλεία δεν βλέπεις
Χ: Καλά αν είναι θα σε ρωτήσω μετά.
Αργότερα...
Είδα την μαμά μου να κάθεται να βλέπει τηλεόραση οπότε βρήκα ευκαιρία να της μιλήσω
Χ: Μαμά τώρα έχεις χρόνο να σε ρωτήσω κάτι;
Μ: Δεν μπορώ να σε βοηθήσω στα μαθηματικά δεν είμαι καλή
Χ:όχι δεν είναι για μαθήματα. Είναι για....(με διέκοψε)
Μ: Ωχχχ ξέχασα να απλώσω το καινούργιο πλυντήριο
Χ:Το άπλωσα εγώ. Γιατί....(με διέκοψε)
Μ:Πάω να κάνω ένα μπάνιο
Χ: Μαααα.....(με διέκοψε για μια ακόμη φορά)
Μ: Χριστίνα είπα κάτι
Χ: Καλάααα
Όλο το βράδυ ήμουν ανύσηχη. Γιατί τόσο μυστικοπαθής η μαμά μου αφού εμείς τα λέμε όλα μεταξύ μας. Λες να συμβαίνει τίποτα κακό;