Μy sweet and Sexy Brother

κεφάλαιο 2

Η Ολίβια ειχε σερβιρει φαγητό και καθισαν στο μεγάλο τραπέζι...

"Ελπίζω να σου αρέσει" χαμογελασε

"Μα ειμαι σιγουρος πως θα μου αρεσει" χαμογέλασε εκεινος ενθαρηντικα και δοκιμασε.. ξετρελάθηκε πραγματικα με την μαγειρική της...

"Για πες πως τα πέρασες εκει?"

"Στην αρχη δυσκολα μετα ομως εβγαλα μια ακρη

"Ωραια... χαιρομαι.. απο κοπέλες?"

"Στο κορμί πολλες στηνψυχή ακομα τιποτα.."

"Γιατι ετσι?"

"Δεν θυμάσαι?"

"Τοσο πολυ σε πληγωσε ρε αγοράκι η Στέλλα?"

"Τοσο  που νομίζω θα αργισω να εμπιστευτω γυναίκα ξανα"

"Μμμμ καταλαβαίνω ειναι δυσκολο..."

"Εσυ μικρή? δεν παίζει κανένα αγοράκι?"

" *εσυ πιανεσαι.. σκεφτηκε* εεεμμμ οχι δηλαδη κατι επαιζε αλλα δεν

"Γιατι μικρή μου??"

"Γιατι βιαζόταν να κανει κατι που  εγωδεν βιάζομαι"

" *δεν τον αδικω.. και γω θα θελα να σου κανω ερωτα ως το πρωι* μμμμ κατάλαβα... δηλαδή ακομα εισαι η οσία παρθένα?? ειπε γελώντας..

"Κενταλλ σκάσε" ειπε εκεινη ναζιάρικα... και συνεχισε.. "δεν βιάζομαι.. θέλω να αγαπήσω αυτόν που θα δωσω το κορμί μου και να με αγαπάει κι αυτός...

"Ναι βρε χαζουλι σε πειράζω..."

"Εισαι βλακάκος ρε"

Εκεινος γέλασε και εκεινη σηκωθηκε να μαζέψει το τραπέζι.. την κοιτούσε και δάγκωσε φευγαλαία τα χειλη του.. περασε μια πρόστυχη σκέψη μεσα στο μυαλο του.. φανταζόταν να την στριμώχνει στο νεροχύτη και να φιλάει βασανιστικα αργα το λαιμο της...αμέσως ενιωθε το μποξεράκι και την φορμα του πιο στενά.. σκέφτηκε κατι αλλο και το μυαλο του επανηλθε.. εκεινη καθισε σταυροπόδι στο τραπέζι

" Θες και γλυκο?"

"Εξαρταται απο το γλυκο"

"Τι θα ελεγες για ενα προφιτερολ?"

"Το κανεις επίτηδες?"

"Οχι ρε χαζο"

"Τι θα γινει θα βαλεις?"

Εκεινη γελασε και του εδωσε ενα μεγάλο μπολ... Πηρε το κουτάλι και ξεκινησε να τρωει.. επειτα απο 5 λεπτα το αφησε κατω...

"Εντάξει? χορτασες?"

"Μμμμ ναι ομορφιά μου εχω χορτάσει"

"Δεν μου μοιάζεις όμως ιδιαίτερα καλα γιατι?"

"Ειμαι καπως πιασμένος απο το ταξιδι"

"Αωωω ανεβα επάνω και ερχομαι να σε τριψω να σου περάσει"

"Μπααα?? ξερεις κι απο τέτοια?"

"Ναι τραβα ειπα τωρα.... "

Εκεινος σηκωθηκε γελώντας και ανεβηκε απανω.. εκεινη βολεψε το γλυκο εβαλε το κουτάλι στα απλυτα και αρχισε να ανεβαίνει αργα τις σκάλες.. Η πόρτα ηταν μισάνοιχτη.. ο Κένταλλ ειχε βγάλει το φανελάκι και ηταν ξαπλωμένος μπρουμυτα.. την περιμενε.. προστυχες σκέψεις κατέκλησαν το μυαλο της.. ωΩΩΩ Ολίβια συγκεντρώσου.. ειναι ο αδερφος σου ειπε στον ευατο της.. εμεινε εκει μερικα λεπτα μεχρι να συνέλθει λιγάκι.. Μπηκε στο δωματιο τηγς.. Ανοιξε ενα μικρό νεσεσερ και εβγαλε ενα λαδάκι και μια κρέμμα.. Τα πηρε στα χέρια της και κατευθύνθηκε και πάλι προς το δωμάτιο του αδερφου της.. Μπηκε μεσα εκεινος χαμογέλασε.. εκεινη πλησιασε αφησε στο κομοδίνο τα πράγματα και καθισε κοντά του.. ετριψε λιγο την μεση του πηρε το λαδάκι στα χερια της εριξε μερικές σταγόνες στην πλάτη του.. οπως επεσαν τον εκαναν να ανατριχιάσει.. περιτεχνα αρχισε να τρίβει απαλα την μεση του.. ΕΒγαλε μερικα μουγκρητα απόλαυσης ενω εκλεισε τα ματια του... Εκεινη συνέχισε μεχρι τοδέρμα του να αποροφίσει το λαδάκι... πηρε την κρεμα και εριξε λιγη στα χερια της επειτα αρχισε να του κανει μαλάξεις στην μεση να ξεπιαστει όταν πια τελείωσε του ειπε να βαλλει ενα φανελάκι και να μεινει στο κρεββατι λιγο στα ζεστά να του περασει...

"Παω να πλυνω τα χέρια μου"

"Και μετα ελα εδω"

"Να κανω τι?"

"Δεν θέλεις να καθίσεις μαζί μου όπως παλλια?

"Μα φυσικα παω και ερχομαι"

Η Ολίβια μπηκε στο δωμάτιο αρχισε να σδκεφτεται και να μονολογει σιγανα...

"Ναι να ερθω εκει να με εχεις αγκαλια και ουφ.. εγω να κανω βρώμικες σκεψεις πως μου κανεις ερωτα οπως εκανες στην Στέλλα και σε όλες εκεινες που ησουν καταδιαστηματα.. και τι δεν θα εδινα για να βρεθω εστω και μια φορα στην θέση τους κι ας ειναι λαθος... αλλα οχι αλλες θα ειναι παντα οι τυχερες

Εβαλε νευρικα τα πράγματα της στο νεσεσερ. Στην σκέψη οτι ο Κένταλλ θα μπορουσε να αγκαλιάζει και να φιλάει καποια αλλη εσφιξε τα χερια της γροθιες.. τα ματια της συνοφρυώθηκαν και σκοτίνιασαν.. Ηθελε να τον διεκδικήσει και θα το εκανε όσο παράτολμο κι αν ηταν.. Αλλωστε εκεινη μονο ηξερε την αληθεια.. Κανεις όμως δεν θα την μάθαινε συντομα....