Μy sweet and Sexy Brother

Κεφάλαιο 8

Το επόμενο πρωί εκεινος σηκωθηκε πρώτος.. Εκανε εξνα γρήγορο ντουζ και κατέβηκε να της ετοιμάσει πρωινο.. Ανέβηκε σχεδον αμέσως και χωθηκε πάλι στα σκεπάσματα με το πρωινο στο κομοδίνο.. Καθόταν και την κοιτουσε.. Χαμογελουσε.. εμοιαζε με αγγελο οταν κοιμοταν.. Γλυκια μικρή και απροστατευτη σαν ενα μικρο μωρο... Χαμογελα και πειράζει μερικες τουφες των μαλλιων της προσεκτικα να μην την ξυπνησει αλλα ματαια.. εκεινη ενοχλημένη ανοιγει τα ματια της... τον κοιτάζει και χαμογελα...Της αφήνει ενα τρυφερό φιλι στα χειλη και εκεινη μεσα σε αυτο χαμογελαει... Τον χαιδευει απαλα στο πρόσωπο.. σταματά το φιλί και κρύβει το προσωπο της λιγο στο λαιμο του.. τεντώνει το χέρι του στο κομοδίνο και βρισκει ενα τριαντάφυλλο... την φερνει κοντα στο πρόσωπο του και της το δινει.. Εκείνη του χαρίζει ενα μικρό ναζιάρικο χαμογελάκι...

"Καλημερα princess"

"Kαλημέρα prince charming"

'Πως εισαι ομορφη μου?"

"Μμμ κουρασμένη και νιωθω να πονάει ολο μου το κορμι"

"Γιατι ματια μου?"

"Γιατι αφησες τα σημαδια σου παντου επάνω μου γι αυτο"

"Δεν σ αρεσε?"

"Πάρα πάρα πολυ... και θα το επαναλάβουμε συντομα

"Αν το θελεις"

"Μμμ μα φυσικα χαζουλι... "

"Σου εχω μια εκπληξη..."

"Τι εκπληξη?"

Παιρνει το πρωινο και το αφηνει στην μεση του κρεββατιου.. Εκεινη το κοιτάζει και επειτα κοιτάζει εκεινον.. Χαμογελα και τον φιλια με τρυφερότητα στο μαγουλο... Επειτα παίρνει μια φετα με μερέντα και αρχιζει να τρωει.. ακουει σχεδον την κοιλια της που διαμαρτυρεται... ειχε ηδη καψει πολλες θερμίδες χθες βραδυ.. Πηρε μια κουπα με καφε και ηπιε δυο γουλιες.. γυρισε και τον κοιταξε.. ειχε μεινει απλα να παρατηρεί την καθε της κινηση... Ειχε ενα χαμογελο τοσο γλυκο.. εκεινη συνέχισε ακαθεκτη.. Για να τον πειράξει λιγάκι πηρε μια φρυγανια με μελλι και την εβαλε στο στομα του... Εκεινος γέλασε και αρχισε να τρωει.. ετρωγαν μαζι.. χαμογελουσαν.. Ηξερε πως έπρεπε να του δωσει μερικές εξηγήσεις για την ολη κατάσταση ομως δεν ηταν ακομα η ωρα.. Το στομα της ηταν λερωμένο με μερέντα.. Πήρε μια χαρτοπετσέτα να σκουπιστει... Εκεινος αφησε το δισκο και πήρε απο τα χέρια της  την χαρτοπετσέτα...Την φιλαει απαλα.. εκεινη ξαπλωνει το σωμα της πίσω και εκεινος βρισκεται απο πάνω της.. τα χερια του τρέχουν στο γυμνο σωμα της.. εκεινη ανατριχιάζει στο κρυο αγγιγμά του και δαγκωνει τα χειλη του μεσα στο φιλι...Οι γλώσσες τους μπλέκουν μεταξυ τους σε ενα φιλι παθιασμένο και εντονο.. Συνέχιζε το φιλι παθιασμένα.. εκεινη του εβγαλε το φανελακι.. τα χειλη του φιλουσαν το λαιμο του.. τα υγρα μαλλια του την εκαναν να ανατριχιάσει και να αναστενάξει. τα χειλη του χαραξαν μια πορεια απο φιλια ως το στήθος της.. αρχισε να παίζει μ αυτο.. με τα ποδια της του κατεβάζει βιαστικα την φορμα με το μποξερακι τα δαχτυλα της τρέχουν απελπισμένα στην πλάτη του.. αναστένάζει απάνω στο στηθος της.. Οι ρωγες της σκληραίνουν κι αλλο.. νιωθει τον ερεθισμο στο κέντρο της θυληκοτητας της.. ειναι εγλωβισμένη στο κορμι του.. νιωθει τον ανδρισμο του να την πιεζει.. αναστενάζει δυνατα καθως η μια της ρωγα εκλωβιζεται στα χειλη του.. αναστενάζει βαρια και παρακαλάει αν την κανει ακομα μια φορα δικη του.. αυτη την φορα πιοα ενλέητα.. να μην νοιαστει για τιποτα.. σχεδον στριγλίζει οταν νιωθει τον ανδρισμό του να πιέζει την περιοχη της και τρελέναιται.. παραλύει οταν την χαιδευει απαλα με τα ακροδάχτυλα του και σφιγγει τα σεντονια..."Ωωω Κένταλλ" καταφέρνει να φωναξει σαν να παρακαλα.. δεν αντέχει αλλο.. την τριβει αργα... κι εκεινη πνιγει εναν βαθυ αναστεναγμο δαγκώνωντας τα χειλη της δυνατα... Συνεχιζει να την βασανιζει ακομα περισσοτερο καθως τα χειλη του φιλουν αργα την περιοχη της.. Νιωθει ηδη αρκετα υγρη και δεν θα αντέξει για πολυ... Εκεινος συνεχίζει να την βασανιζει κι εκεινη τσιρίζει το ονομα του.. Λιγο πριν τελειωσει αρχισε να αναβαίνει.. βρισκει τα χειλη της και μπαίνει απότομα μεσα της κανοντάς την να δαγκωσει τα χειλη του.. Αναστενάζει απο τον πονο δυνατα.. την κρατα απο τα μπουτια καθως οι ωθήσεις του γινοντται παθιασμένες και εντονες...Αναστενάζουν ακι ο ιδρώτας ποτίζει τοσο τα κορμια τους οσο και τα σεντόνια.. και συνεχιζει πιο παθιασμένα.. εχει χάσει τον ελεγχο της προσοχής.. τα νυχια της αφηνουν μικρές γρατζουνιες στα μπράτσα και την πλάτη του.. αφηνε μικρα σημαδια απο τα χειλη της στο λαιμο του.. αναστεναζε το ονομα της ενω εγυρε το κεφάλι του πισω.. αφηνε σημάδια παντου.. οι κινησεις αρχισαν να γινονται πιο βαριές οπως και η ανασα του.. αρχισε να κανει την κινηση πιο γρηγορη καθως πλησιαζαν στην κορυφωση.. Αφησε ενα δυνατό βογγκητο καθως την ειχε φερει σε οργασμο ενωσο εκεινος φωναζε το ονομα της καθως τελειωνε..Επεσε στο στηθος της ανασαίνοντας γρήγορα.. εκεινη του χαιδευε τα μαλλια απαλα... της χαμογέλασε και επεσε διπλα της...

"Αποδιδεις το ιδιο καλα και το πρωι" ειπε εκεινη γελόντας..

"Φταιει που εχω εσένα στο κρεββατι μου μωρο μου" απαντησε με σιγουρια...

"Μμμ χαιρομαι.." χαμογέλασε εκεινη

"Εμμμ νομιζω μικρή μου μου χρωστας καποιες εξηγησεις" ειπε ηρεμος αλλα σοβαρός καθως την αγκάλιαζε

"Για την βομβα που σου ηρθε στο κεφάλι χθες ε?" ρωτησε εκεινη

"Μμμ ναιι.. Τι εννοουσες οταν ειπες πως δεν ειμαστε αδέρφια?"

"Μμμ εννοουσα πως ειμαι ιυοθετιμενη"

"Πως γινεται αυτο? θυμάμαι πως η μαμα ηταν εγκυος.."

"Ναι αλλα εχασε το μωρο στη γεννα.. Η μητέρα μου οταν γεννηθηκα πεθανε.. ετσι κι αλλιως οι δικοι σου περιμεναν κορίτσι ετσι ο πατέρας σου με τον γιατρο κανονισαν να ιυοθετιθω......και αυτό εγινε.."

"και συ πως το εμαθες?"

" Ενα βραδυ καθομουν στο σπιτι και εψαχνα κατι στο συνθετο... και ειδα τον φακελο με τα χαρτια της ιυοθεσίας μου.. το επομενο πρωι μιλησα μαζί τους και το παραδέχτηκαν"

Ο Κένταλλ εμεινει για λιγο να κοιτάζει την Ολίβια.. Ηταν κάπως παγωμενος.. δεν ηξερε τι να πει.. πως να αντιδράσει... Την κοιτουσε και τον κοιτουσε κι  αυτη στα ματια....