Өөөө хүүрээ нам унтчихсан байна шдээ. Үсээ хам хум боогоод ажилдаг хоолны газарлуугаа гүйлээ. Сэгсийсэн юм орж иртэл бүр нэг гайтай юм шиг менежиртэйгээ таарчихав
Менежир: Хоцорчихсон уу
Би: уучлаарай нам унтчихжээ
Менежир: Өмнөх 3 тай чинь нийлээд 4 дахь удаагаа сануулга авж байхшиг байна
Би: ахиж...
Менежир: Ахын дүү буцаад харьж унт за
Би: эээ
Менежир: баяртай
Би: Эээлдээ Ёнчол ахаа ахиж хоцорхгүй ээ
Менежир: гараа найраа байхгүй, өнөөдөр тэгээд ч шинэ ажилтад ирж гэрээгээ хийнэ.
Би: сэтгэлгүй амьтан
гэсээр амандаа бувтансаар гарав энэ муу угаасаа хүн амьтан өршөөдөггүй онцгүй гар лдаа хннн. Одоо яана аа шинэ ажил хайхгүй бол. Гэж бодсоор зарын сонин авах гэтэл өнөөх зүүд санаанд оров.
Би: Ахаа нэг зарын сонин
:Аан заа
Хаха манай зочид буудлын эзэн биш байсөөн :)) Бас тийм юм бодож явдаг би ч дүүрцэн хүн юм даа гэж бодон сонингоо харсаар бараг 6 газарлуу залгасан ч хүнээ олчихсон гэсэн хариу аваад гэртээ харихаар явж байтал нэгэн дэлгүүрийн цонхоор эртний гэмээр муурны сувенир харагдав. Энэ яалтчгүй зүүдэнд харагдсан гэж бодон дэлгүүрлүү ортол
Би: О.О Жундэ
Жундэ: Аййн?? намайг таньдаг юм уу?
Би: нөгөө чи шөнийн зочид буудал гэж мэдэхүү?
Жундэ: юу яриад байгаан бэ
Би: би хүн андуурчихжээ уучлаарай энэ муур хэд вэ? :)
Жундэ: наадхыг чинь зарахгүй ээ, эртнээс өвлөгдөж ирсэн зүйл байгаа юм
Би: Хаанаас
Жундэ: Чи ямар хэрэгт дуртай юм бэ
Би: би өмнө нь харж байсан санагдаад
Жундэ: Би ч сайн мэдэхгүй ээ, өвөөгийн өвөөгийх нь зочид буудлых л гэсэн
Би: одоо тэр зочид буудал байдаг юмуу?
Жундэ: байхгүй гэсээн гэнэт алга болчихсон юм шиг нэг өглөө сэрхэд л байхгүй болчихсон гэсэн. Өвөөгийн өвөө тэнд ажилтан байсан юм. Тэгээд энэ сувенирийн энэ хэсгийг *чихийг нь харуулав* цуулаад эзэнд нь харагдуулахгүй гээд нуучихсан байснаа олоод өөр юу ч олоогүй гээд одоо болтол хадгалдаг юм
Би: Сонин юм даа
Жундэ: юу сонин гэж
Би: бүх зүйл л сонин байна, заза залуу минь баярлалаа би одоо явлаа
Жундэ:??? сонин охин бэ
Би энэ үед л надад сонин зүйл болоод байгааг мэдсэн юм. Эртний зүйлтэй холбогдчихсон ч юм шиг... Гэртээ ирэн байж байтал нэг мэдхэд унтчихжээ
~Зүүд~
Хенри: Хонгор минь сэрээрэй
Би: Өө Хенри
Хенри: өнөөдөр бол аялалын чинь өдөр шүүдээ
Би: Өө бурхан минь би таг мартчихсан байна шдээ
Хенри: Зүгээрдээ чамд хэрэгтэй зүйлсийг бэлдчихсэн, хувийн эд зүйлсээ л бэлдхэд хангалттай
Зөвхөн миний чадах зүйл гэхдээ яг юу юм болдоо... би энэ аялалаас эргэж ирэх үгүйгээ ч мэдэхгүй л байна хмм
Хенри: За май *машиний түлхүүр өгөх*
Намайг гаргаж өгөхөөр бүх ажилчид гараад ирчихсэн бүгд л сансарт нисэх гэж байгаа хүнрүү бахархалтайгаар харж буй мэт надруу инээмсэглэн харцгаана. Миний хийх зүйл эсвэл эдэнд ч бас тийм чухал юм болов уу?
Би: За би ингээд яваядаа бүгдээрээ сайн сууцгааж байгаарай.
Ингээд зочид буудлаасаа хөдлөөд явж байтал намайг анх энд авч ирсэн автобусны буудлыг би олсонгүй, энэ яг л өөр зуун шиг....
Гэхдээ нээх гайхсан юмгүй цаашаагаа явав. Хенригийн хэлсэн ой модон дундах замруу ороод нээхч удаан явалгүй томоос том хар байшинг төвөггүй олчихов. Гаднаас нь харвал их л нүсэр шовх оройтой хар саарал өнгөтэй модон байшин байлаа. Хаалганы урд ирээд нэг гүнзгий амьсгаа аваад хаалгыг тогшив.
: Өхх үзэсгэлэнт Хэжин минь
Би: О.О сайн байна уу
: дотогшоо орооч
Би: за
Бас л гэртээ үйлчлэгчтэй хөгшин эр байлаа.
Хөгшин эр: Хенригийн явуулах охин чи байж ээ ингээд миний 6 дахь эхнэрт сайхан хандаарай та нар!
Би: айййн *цайндаа хахах*
Хөгшин эр: ха ха ха тоголсон юм даа, тэр царайг нь хардаа
Тэр их тоглоомтой өвгөн байлаа, гэхдээ л намайг цочирдуулж чадсаан ххэ
Хөгшин эр: Чамд Хенри хэлсэн байх чи михий захиаг ач хүүд минь дамжуулах учиртай.
Би: ач хүүд чинь байж ээ
Хөгшин эр: Тийм ээ түүнийг Пак Чанёол гэдэг, чиний л үеийн хүүхэд байгаа юм. Золиг чинь надтай уулздаггүй юм бас бараа бологчоор захиа хүргүүлхээр уншина гэж гонжийн жоо шүү дээ. Тэгхээр хоёулаа нэг төлөвлөгөө гарганаа
Би: төлөвлөгөө??
Хөгшин эр: тэр далайн эргийн цав цагаан гантиг цайзад амьдардаг. Түүний эцэг эх гэрлэж байхад би бэлэглэж байсан юм.
Би: аанха
Хөгшин эр: Чи тэнд ажилд орон түүний хараанд өртөж түүнд дурласан эмэгтэй болон жүжиглээд миний захиаг өг
Би: юү вэ? зүгээр аваачиж өгөхгүй юм уу?
Хөгшин эр: тэгхээр миний захиаг уншдаггүй юм *гунигтай царай гаргах*
Би тэр нүдийг хараад үгүй гэж хэлж чадахгүй за гэхээс өөр үг амнаас гарсангүй
Хөгшин эр: харин чи үнэхээр хүүг минь авч ирж чадвал би чамайг гомдоохгүй шүү. За тэгхээр чамд замд чинь хань болохоор миний албат Крис. Очих зам чинь тийм ч сайхан биш тул түүнтэй яв бас наад төмрийн сэгээ үлдээгээд чанга хөлтэй морь бэлдчихсэн түүнтэй яв.
Ингээд Крис гэх залуутай замдаа гарлаа
Би: Чи энд хэр удаж байгаа вэ?
Крис: удаж байна аа
Би: бидний очих газар хэр хол вэ?
Крис: хол оо
Би: Харанхуйгаас өмнө очих болов уу?
Крис: амралтгүй явбал маргааш нар мандах үед очино. Гэхдээ тэгэх бодомжгүй морь ядарчихна
Би: зааза
Хүйтэн санагдаж байна энэ залуу хмм
Крис: чи яагаад Хенригийн саналыг зөвшөөрсөн юм
Би: Би л энийг хийж чадна гээд байсан нээх хэцүү биш л ажил байнашд
Крис: Чиний бодсоноос тэс өөр зүйл байвал яах юм
Би: Өөр гэж ямар
Крис: Мартдаа
Бид ой модноос гарч хээр талруу орцгоов. Зам гэх юм байхгүй Крисыг дагаал явж байтал өөдөөс морьтой 3 залуу ирж байв. Яг хажууд ирээд зогсчихов
?: Хар цайзын Крис гэрээсээ хол юу хийж яваан
Крис: амаа тат
?:Харц чинь аймар хэвээрэй байна шүү, бас хажуудаа хэнийг дагуулчихсан юм дээ
Би: Эд нар хэн бэ?
Крис: Зам замаа хөөгөөд явцгаая
?: Би бол Гантиг цайзын Хуан Зи Тао бид уг нь найзууд лдаа
Крис: Амаа татаад яв *морио хөдөлгөх*
Тао: Хөөе арай л гомдмоор харьцаж байна шүү
Крис: Би чам шиг бууны нохойтой харьцах сонирхол алга
Тао: новш чинь
Крис: *сэлэмээ далайх* Үхлээ хүлээгээ юу
Тао: бид ахиж уулзах болноо *ёжтой инээх*
Би: Тэр хэн юм бэ
Крис: урвагч
Би: гэхдээ тэр Гантиг цайзых гэхээр Пак ноёны ач хүүгийх биш билүү?
Крис: Тэд тийм таатай харилцаатай гэж бодоо юу?
Заа одоо л эхэлж байна даа кк
YOU ARE READING
From 21 to 19
Fanfiction"Бидний амьдарж буй дэлхийд далдын хүч, бурхан, чөтгөрийн талаар бүх хүн ярьдаг ч тэднийг баталсан ганц ч зүйл байдаггүй билээ."
